Στη σημερινή εκπομπή (16.00-17.00 στον Up 'n' Loud Web Radio) θα ακούσουμε τον καινούργιο Paul Weller, που αυτή τη στιγμή είναι No.1 στην Αγγλία αλλά και παλαιότερες ηχογραφήσεις από τους U2, Pretenders, Squeeze, Public Image Limited, The Ruts, The Cramps, Shakin' Pyramids, Newtown Neurotics, Half Japanese, Tones On Tail και τραγούδια του αξέχαστου Ian Dury...
Γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Harrow, έζησε με τους γονείς του για ένα μικρό χρονικό διάστημα στην Ελβετία, όπου εργαζόταν ο πατέρας του, ενώ όταν η οικογένεια επέστρεψε στην Αγγλία, ο μικρός Ian εγκαταστάθηκε στο σπίτι της αδελφής του. Σε ηλικία 7 ετών προσβλήθηκε από πολυμυελίτιδα και πέρασε μήνες σε νοσοκομεία, ώσπου τελικά κατέληξε, το 1951, στο Chailey Heritage Craft School, ένα σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Στα 16 του εγκατέλειψε το σχολείο και σπούδασε ζωγραφική στο Walthamstow Art College, ενώ συνέχισε κατόπιν στο Royal College of Art. To 1967 παντρεύτηκε την Elizabeth Rathmel και μαζί της έκανε δύο παιδιά. Παρά το γεγονός, ότι ήταν αρκετά καλός στη ζωγραφική, ο Dury διάλεξε τη μουσική. Το 1970 δημιούργησε το συγκρότημα Kilburn & The High Roads, το οποίο έγινε γνωστό σε αρκετούς ανθρώπους στο Λονδίνο και κατάφερε να παίξει με τους The Who. Παρόλα αυτά, δεν τα κατάφεραν δισκογραφικά και διέλυσαν το 1975.
Στη συνέχεια, ήρθαν οι Blockheads, οι οποίοι με την καθοδήγηση των Andrew King/Peter Jenner (και οι δύο ήταν managers των Pink Floyd) κατάφεραν να γίνουν ένα από τα πιο γνωστά σχήματα του new wave στα τέλη των 70's. Mε έναν πολύ ιδιαίτερο ήχο, που περιείχε στοιχεία jazz, funk, reggae, τον Dury να γράφει τους καυστικούς του στίχους και τον συνεργάτη του Chas Jankel να συνθέτει μουσική, οι Blockheads δεν άργησαν να φτάσουν στην επιτυχία. Ένα από τα πρώτα τους τραγούδια, το 'Sex & Drugs & Rock 'n' Roll' απαγορεύτηκε από το BBC αλλά έγινε 'single of the week' στο μουσικό περιοδικό ΝΜΕ και, φυσικά, άφησε εποχή σαν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά rock 'n' roll συνθήματα!
Το 1977, το ντεμπούτο του Dury, με τίτλο 'New Boots And Panties!!' (στο εξώφυλλο του οποίου ποζάρει μαζί με τον Dury και ο μικρός του γιός Baxter) έγινε πλατινένιο στην Αγγλία, ενώ την επόμενη χρονιά, το τραγούδι 'What A Waste' γίνεται UK No.9 hit single και το επόμενο τους, 'Hit Me With Your Rhythm Stick', φτάνει στην κορυφή του αγγλικού chart! To 1979 κυκλοφόρησε και ο δίσκος 'Do It Yourself' που έγινε χρυσός. Το non-album single 'Reasons To Be Cheerful part 3' έγινε κι αυτό μεγάλη επιτυχία στο UK No.3 ενώ καλά πήγε και το 'I Want To Be Straight' (UK No.22 hit single).
To 1980, o Jankel εγκατέλειψε (προσωρινά) το συγκρότημα και αντικαταστάθηκε από τον Wilco Johnson των Dr.Feelgood. O δίσκος 'Laughter' του 1980 ηχογραφήθηκε με μεγάλη δυσκολία λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ και ναρκωτικών από τα μέλη του group. Η επιστροφή του Jankel σημαδεύτηκε με την ηχογράφηση του δίσκου 'Lord Upminstrel' (σε παραγωγή Sly & Robbie) και μια μεγάλη περιοδεία που ακολούθησε το άλμπουμ (στην περιοδεία συμμετείχε και ο jazz μουσικός Don Cherry). Eκείνη τη χρονιά, ηχογραφήθηκε και το αντιφατικό 'Spasticus Autisticus', ένα τραγούδι που έγραψε ο Dury με αφορμή την International Year of Disabled Persons. Το BBC αρνήθηκε να μεταδώσει το τραγούδι, κυρίως λόγω του τίτλου του, μη μπορώντας να κατανοήσει το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό του συνθέτη, που και ο ίδιος έπασχε από ασθένεια που τον είχε καταστήσει disabled...
Oι Blockheads διέλυσαν το 1982 και οι επόμενοι (solo πλέον) δίσκοι του Dury δεν είχαν την απήχηση των πρώτων. Εξάλλου, ο συνθέτης είχε απομακρυνθεί από το χαρακτηριστικό του στυλ παίζοντας μουσική που ήταν πιο κοντά στα αμερικανικά πρότυπα της jazz και του rock, κάτι που δεν άρεσε στους θαυμαστές του. Παρόλα αυτά, το συγκρότημα επανασυνδέθηκε για συναυλίες αρκετές φορές και κυκλοφορησε έναν ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο το 1990. Στα 90's οι Blockheads εμφανίστηκαν σε αρκετά festivals ενώ ο Dury συνεργάστηκε για ένα τραγούδι με το συγκρότημα Curve.
To 1996 o Ian Dury προσβλήθηκε από καρκίνο και μετά από μια χειρουργική επέμβαση επανήλθε για να ηχογραφήσει το δίσκο 'Mr.Love Pants', που ήταν και ο τελευταίος του. Παράλληλα, παντρεύτηκε την Sophy Tilson, με την οποία είχε ήδη αποκτήσει ακόμη δύο παιδιά. Το 1999 συνεργάστηκε με τους Madness για ένα άλμπουμ τους, ενώ η τελευταία εμφάνιση του Dury και των Blockheads έγινε το Φεβρουάριο του 2000 στο Λονδίνο με τον τραγουδιστή να βγαίνει στη σκηνή υποβασταζόμενος. Πέθανε σαν σήμερα, 27 Μαρτίου του 2000.
Ο Dury, πέρα από τη σπουδαία πορεία του στη μουσική, έκανε εμφανίσεις στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Το 1987 πρωταγωνίστησε, μαζί με τον Tim Roth, σε μια σειρά του BBC ('King Of The Ghetto'), εμφανίστηκε στο φιλμ του Peter Greenaway 'The Cook, The Thief, His Wife & Her Lover', στο 'Pirates' του Roman Polanski και στο φιλμ επιστημονικής φαντασίας 'Judge Dredd'. H ταινία 'Sex & Drugs & Rock 'n' Roll' (2010) του Mat Whitecross, έχει να κάνει με τη ζωή του Ian Dury και, πραγματικά, αξίζει να τη δείτε αν δεν το έχετε ήδη κάνει...
Ian Dury's best moments:
1. 'Sex & Drugs & Rock 'n' Roll'
2. 'Reasons To Be Cheerful part 3'
3. 'Wake Up And Make Love With Me'
4. 'What A Waste'
5. 'Spasticus Autisitcus'
6. 'I Want To Be Straight'
7. 'Sueperman's Big Sister'
8. 'Sweet Gene Vincent'
9. 'There Ain't Half Been Some Clever Bastards'
10. 'Blockheads'
Γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Harrow, έζησε με τους γονείς του για ένα μικρό χρονικό διάστημα στην Ελβετία, όπου εργαζόταν ο πατέρας του, ενώ όταν η οικογένεια επέστρεψε στην Αγγλία, ο μικρός Ian εγκαταστάθηκε στο σπίτι της αδελφής του. Σε ηλικία 7 ετών προσβλήθηκε από πολυμυελίτιδα και πέρασε μήνες σε νοσοκομεία, ώσπου τελικά κατέληξε, το 1951, στο Chailey Heritage Craft School, ένα σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Στα 16 του εγκατέλειψε το σχολείο και σπούδασε ζωγραφική στο Walthamstow Art College, ενώ συνέχισε κατόπιν στο Royal College of Art. To 1967 παντρεύτηκε την Elizabeth Rathmel και μαζί της έκανε δύο παιδιά. Παρά το γεγονός, ότι ήταν αρκετά καλός στη ζωγραφική, ο Dury διάλεξε τη μουσική. Το 1970 δημιούργησε το συγκρότημα Kilburn & The High Roads, το οποίο έγινε γνωστό σε αρκετούς ανθρώπους στο Λονδίνο και κατάφερε να παίξει με τους The Who. Παρόλα αυτά, δεν τα κατάφεραν δισκογραφικά και διέλυσαν το 1975.
Στη συνέχεια, ήρθαν οι Blockheads, οι οποίοι με την καθοδήγηση των Andrew King/Peter Jenner (και οι δύο ήταν managers των Pink Floyd) κατάφεραν να γίνουν ένα από τα πιο γνωστά σχήματα του new wave στα τέλη των 70's. Mε έναν πολύ ιδιαίτερο ήχο, που περιείχε στοιχεία jazz, funk, reggae, τον Dury να γράφει τους καυστικούς του στίχους και τον συνεργάτη του Chas Jankel να συνθέτει μουσική, οι Blockheads δεν άργησαν να φτάσουν στην επιτυχία. Ένα από τα πρώτα τους τραγούδια, το 'Sex & Drugs & Rock 'n' Roll' απαγορεύτηκε από το BBC αλλά έγινε 'single of the week' στο μουσικό περιοδικό ΝΜΕ και, φυσικά, άφησε εποχή σαν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά rock 'n' roll συνθήματα!
Το 1977, το ντεμπούτο του Dury, με τίτλο 'New Boots And Panties!!' (στο εξώφυλλο του οποίου ποζάρει μαζί με τον Dury και ο μικρός του γιός Baxter) έγινε πλατινένιο στην Αγγλία, ενώ την επόμενη χρονιά, το τραγούδι 'What A Waste' γίνεται UK No.9 hit single και το επόμενο τους, 'Hit Me With Your Rhythm Stick', φτάνει στην κορυφή του αγγλικού chart! To 1979 κυκλοφόρησε και ο δίσκος 'Do It Yourself' που έγινε χρυσός. Το non-album single 'Reasons To Be Cheerful part 3' έγινε κι αυτό μεγάλη επιτυχία στο UK No.3 ενώ καλά πήγε και το 'I Want To Be Straight' (UK No.22 hit single).
To 1980, o Jankel εγκατέλειψε (προσωρινά) το συγκρότημα και αντικαταστάθηκε από τον Wilco Johnson των Dr.Feelgood. O δίσκος 'Laughter' του 1980 ηχογραφήθηκε με μεγάλη δυσκολία λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ και ναρκωτικών από τα μέλη του group. Η επιστροφή του Jankel σημαδεύτηκε με την ηχογράφηση του δίσκου 'Lord Upminstrel' (σε παραγωγή Sly & Robbie) και μια μεγάλη περιοδεία που ακολούθησε το άλμπουμ (στην περιοδεία συμμετείχε και ο jazz μουσικός Don Cherry). Eκείνη τη χρονιά, ηχογραφήθηκε και το αντιφατικό 'Spasticus Autisticus', ένα τραγούδι που έγραψε ο Dury με αφορμή την International Year of Disabled Persons. Το BBC αρνήθηκε να μεταδώσει το τραγούδι, κυρίως λόγω του τίτλου του, μη μπορώντας να κατανοήσει το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό του συνθέτη, που και ο ίδιος έπασχε από ασθένεια που τον είχε καταστήσει disabled...
Oι Blockheads διέλυσαν το 1982 και οι επόμενοι (solo πλέον) δίσκοι του Dury δεν είχαν την απήχηση των πρώτων. Εξάλλου, ο συνθέτης είχε απομακρυνθεί από το χαρακτηριστικό του στυλ παίζοντας μουσική που ήταν πιο κοντά στα αμερικανικά πρότυπα της jazz και του rock, κάτι που δεν άρεσε στους θαυμαστές του. Παρόλα αυτά, το συγκρότημα επανασυνδέθηκε για συναυλίες αρκετές φορές και κυκλοφορησε έναν ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο το 1990. Στα 90's οι Blockheads εμφανίστηκαν σε αρκετά festivals ενώ ο Dury συνεργάστηκε για ένα τραγούδι με το συγκρότημα Curve.
To 1996 o Ian Dury προσβλήθηκε από καρκίνο και μετά από μια χειρουργική επέμβαση επανήλθε για να ηχογραφήσει το δίσκο 'Mr.Love Pants', που ήταν και ο τελευταίος του. Παράλληλα, παντρεύτηκε την Sophy Tilson, με την οποία είχε ήδη αποκτήσει ακόμη δύο παιδιά. Το 1999 συνεργάστηκε με τους Madness για ένα άλμπουμ τους, ενώ η τελευταία εμφάνιση του Dury και των Blockheads έγινε το Φεβρουάριο του 2000 στο Λονδίνο με τον τραγουδιστή να βγαίνει στη σκηνή υποβασταζόμενος. Πέθανε σαν σήμερα, 27 Μαρτίου του 2000.
Ο Dury, πέρα από τη σπουδαία πορεία του στη μουσική, έκανε εμφανίσεις στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Το 1987 πρωταγωνίστησε, μαζί με τον Tim Roth, σε μια σειρά του BBC ('King Of The Ghetto'), εμφανίστηκε στο φιλμ του Peter Greenaway 'The Cook, The Thief, His Wife & Her Lover', στο 'Pirates' του Roman Polanski και στο φιλμ επιστημονικής φαντασίας 'Judge Dredd'. H ταινία 'Sex & Drugs & Rock 'n' Roll' (2010) του Mat Whitecross, έχει να κάνει με τη ζωή του Ian Dury και, πραγματικά, αξίζει να τη δείτε αν δεν το έχετε ήδη κάνει...
Ian Dury's best moments:
1. 'Sex & Drugs & Rock 'n' Roll'
2. 'Reasons To Be Cheerful part 3'
3. 'Wake Up And Make Love With Me'
4. 'What A Waste'
5. 'Spasticus Autisitcus'
6. 'I Want To Be Straight'
7. 'Sueperman's Big Sister'
8. 'Sweet Gene Vincent'
9. 'There Ain't Half Been Some Clever Bastards'
10. 'Blockheads'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου