Όπως και χθες, έτσι και στη σημερινή εκπομπή, θα ασχοληθούμε αποκλειστικά και μόνο με έναν τραγουδιστή. Μόνο που ο Lou Reed δεν είναι μονάχα τραγουδιστής. Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες περσόνες του rock 'n' roll, που έμεινε στην ιστορία για την συμμετοχή του στους θρυλικούς Velvet Underground στα 60's αλλά και για τις καταπληκτικές solo δουλειές του στη δεκαετία του '70. Ο Lou Reed θα ακουστεί σήμερα (16.00-17.00 στον Up 'n' Loud Web Radio) σε διάφορες φάσεις της καριέρας του, σαν συνθέτης, τραγουδιστής και κιθαρίστας, σε τραγούδια από τη δεκαετία του '60 μέχρι και σήμερα...
To όνομά του είναι Lewis Allan Reed. Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1942 στη Νέα Υόρκη και μεγάλωσε εκεί. Είναι αυτοδίδακτος κιθαρίστας, αφού έμαθε να παίζει ακούγοντας τραγούδια στο ραδιόφωνο. Σπούδασε κινηματογράφο στο Syracuse University, απ' όπου αποφοίτησε το 1964. Εκείνη τη χρονιά ξεκίνησε να εργάζεται σαν συνθέτης τραγουδιών για την εταιρία Pickwick Records και σε μια ηχογράφηση γνώρισε τον John Cale και μαζί δημιούργησαν το συγκρότημα The Velvet Underground...
Πολύ σύντομα, οι Velvet Underground προκάλεσαν την προσοχή του καλλιτέχνη Andy Warhol, ο οποίος ασχολήθηκε μαζί τους και έπαιξε το ρόλο του μέντορα, ιδιαίτερα για τον Reed. Το συγκρότημα έκανε εμφανίσεις στο στούντιο 'Factory' που είχε δημιουργήσει ο Warhol και συμμετείχε στα events του, που είχαν τίτλο 'Εxploding Plastic Inevitable'. Το 1967 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο, σε συνεργασία με την Γερμανίδα ηθοποιό και φωτομοντέλο Nico. Το εξώφυλλο του δίσκου, σχεδιασμένο από τον Warhol, απεικόνιζε μια μπανάνα σε άσπρο φόντο και έμεινε στην ιστορία σαν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά front covers όλων των εποχών. Την εποχή που βγήκε στην κυκλοφορία, το άλμπουμ 'The Velvet Underground & Nico' δεν έκανε μεγάλες πωλήσεις, αλλά με το πέρασμα των χρόνων καθιερώθηκε σαν ένας δίσκος ορόσημο για την rock μουσική.
H κυκλοφορία του δίσκου 'White Light/White Heat' (1968) ήταν το τέλος της συνεργασίας των Velvet Underground με τον Andy Warhol και τη Nico. Κατόπιν αποχώρησε και ο John Cale και τον αντικατέστησε o Doug Yule. Mε τη νέα του σύνθεση, το group έβγαλε ακόμη δύο δίσκους ('The Velvet Underground' το 1969 και 'Loaded' το 1970) και αμέσως μετά, ήταν η σειρά του Reed να φύγει από το συγκρότημα...
Η πρώτη του solo προσπάθεια έγινε το 1972 και ήταν ένας μέτριος δίσκος, στον οποίο, ο Lou Reed είχε για συνεργάτες τους Steve Howe και Rick Wakeman από τους Yes. Πολλά από τα τραγούδια του δίσκου ήταν συνθέσεις από την περίοδο με τους Velvet Underground. Στα τέλη της χρονιάς, όμως, ο καλλιτέχνης 'ξαναχτύπησε' με έναν απίστευτα καλό δίσκο. Ο τίτλος του ήταν 'Transformer' και την καρέκλα του παραγωγού μοιράστηκαν οι David Bowie και Mick Ronson. Μερικά από τα χαρακτηριστικότερα τραγούδια της καριέρας του βρίσκονται σ' αυτό το εξαιρετικό άλμπουμ ('Walk On The Wild Side', 'Perfect Day', 'Vicious', 'Satellite Of Love').
Aκολούθησε, το 1973, το επίσης εξαιρετικό 'Berlin', το οποίο ο συνθέτης 'έχτισε' γύρω από την ιστορία δύο ερωτευμένων ναρκομανών που ζούσαν στο Βερολίνο. Τα τραγούδια 'Lady Day', 'Caroline Says' και το ομώνυμο, συγκαταλέγονται σίγουρα στις καλύτερες στιγμές του Reed. To 1974 κυκλοφόρησε δύο δίσκους, το 'Sally Can't Dance' και το ζωντανά ηχογραφημένο 'Rock 'n' Roll Animal'. Την επόμενη χρονιά, παρουσίασε έναν παράξενο ηχητικά δίσκο ('Metal Machine Music') στον οποίο πειραματίστηκε με συχνότητες. Αξίζει να τον ακούσετε, μόνο αν είστε φίλοι του avant garde και μπορείτε να εκτιμήσετε τέτοιου είδους προσπάθειες. Την εποχή που κυκλοφόρησε, πάντως, πολύ λίγοι τον άκουσαν...
Ιδιαίτερα ενεργός στη δεκαετία του '70, ο ήρωας μας ηχογράφησε το 1975 τον καλό δίσκο 'Coney Island Baby' και στη συνέχεια τα 'Rock 'n' Roll Heart' (1976), 'Street Hassle' (1978), ενώ για το 'The Bells' του 1979, συνεργάστηκε με τον jazz μουσικό, Don Cherry. Το πρώτο του άλμπουμ για τη δεκαετία του '80 είχε τίτλο 'Growing Up In Public'. Τότε παντρεύτηκε τη στυλίστρια και σχεδιάστρια Sylvia Morales. To 1982 βγήκε το πολύ καλό άλμπουμ 'Τhe Blue Mask' και την επόμενη χρονιά το 'Legendary Hearts', το οποίο αφιέρωσε στη σύζυγό του. Το 'New Sensations' του 1984, περιέχει ένα από τα πιό γνωστά του τραγούδια, που έχει τίτλο 'I Love You, Suzanne'.
To 'Mistrial' του 1986 δεν ήταν ιδιαίτερα καλό, όμως το 'New York', με το οποίο ο Reed επανήλθε το 1989, είναι ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ της δισκογραφίας του. Στα ντραμς είναι η Maureen Tucker (μέλος των Velvet Underground) και στα φωνητικά συμμετέχει ο πολύ γνωστός Dion. Από αυτό το άλμπουμ ακούστηκε πολύ το 'Dirty Blvd', το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα λίγα τραγούδια του Lou Reed που μπορεί κανείς να ακούσει σε κάποιο ραδιόφωνο...
Η δεκαετία του '90 ξεκίνησε με μια εντυπωσιακή συνεργασία του Reed με τον John Cale για το δίσκο 'Songs For Drella', που είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένος στον Andy Warhol, που είχε πεθάνει λίγα χρόνια πριν. Ήταν η πρώτη φορά που ήρθαν σε επαφή οι δύο πρώην Velvets, μετά από 22 ολόκληρα χρόνια! Αυτό ήταν, μάλλον, η αφορμή για την επανασύνδεση των Velvet Underground, oι οποίοι εμφανίστηκαν ξανά μαζί σε μια εκδήλωση που έγινε στη Γαλλία. Το 1992, ο Reed εκπλήσσει, με το 'στοιχειωμένο' αλλά συνάμα πανέμορφο 'Magic And Loss', ένα άλμπουμ που ηχογράφησε με αφορμή το χαμό δύο στενών του φίλων.
Το 1996 οι Velvet Underground μπήκαν στο 'Rock 'n' Roll Hall of Fame' και στην τελετή ο Reed (μαζί με τον Cale και την Tucker) αφιέρωσε ένα τραγούδι στη μνήμη του Sterling Morrison (το τέταρτο μέλος του group) που έφυγε από τη ζωή ένα χρόνο πριν. Για τον Morrison έγραψε και το τραγούδι 'Finish Line' που κυκλοφόρησε μαζί με το δίσκο 'Set The Twilight Reeling' το 1995. Ο επόμενος δίσκος του ήρθε πέντε χρόνια αργότερα και ήταν το πολύ καλό 'Ecstasy', στο οποίο συμμετέχει, μεταξύ άλλων, η Laurie Anderson. Οι δύο τους θα συνδεθούν ερωτικά και τελικά, θα παντρευτούν το 2008.
Από τη συνεργασία του με τον avant garde σκηνοθέτη και σεναριογράφο Robert Wilson, θα προκύψει μια θεατρική παράσταση βασισμένη σε έργα του Edgar Allan Poe. O τίτλος της ήταν 'Poe-Try' και έγινε η βάση για το διπλό άλμπουμ 'Τhe Raven' που κυκλοφόρησε το 2003. Σ' αυτό συμμετέχουν οι David Bowie, Laurie Anderson, Antony Hegarty, ο θρύλος της jazz Ornette Coleman, αλλά και πολλοί γνωστοί ηθοποιοί όπως οι Christopher Walken, Willem Dafoe, Elizabeth Ashley κ.α.
Θα ακολουθήσει η κυκλοφορία της συλλογής 'NYC Man (The Ultimate Collection 1967-2003)' και το ζωντανά ηχογραφημένο 'Animal Serenade' το 2004. Στο live συμμετέχει ο Hegarty και ο Reed θα ανταποδώσει, με την παρουσία του σε δίσκο των Antony & The Johnsons. Λίγα χρόνια μετά, το 2007, θα ηχογραφήσει ένα δίσκο με ambient μουσική, με τίτλο 'Hudson River Wind Meditations'. Tη χρονιά εκείνη, θα ηχογραφήσει, μαζί με τους Killers, το τραγούδι 'Tranquilize' και μετά θα επαναδιαπραγματευτεί το παρελθόν του, παίζοντας ξανά το 'Berlin' και το 'Metal Machine Music' σε συναυλίες (που γυρίστηκαν σε ταινία και κυκλοφόρησαν σε δίσκο). Το 2010 συνεργάστηκε με τους Gorillaz σε ένα τραγούδι τους ('Some Kind Of Nature') και την επόμενη χρονιά, έκανε ένα ακόμη τολμηρό βήμα, κυκλοφορώντας το διπλό άλμπουμ 'Lulu' σε συνεργασία με τους Metallica!
O Lou Reed, ήταν και παραμένει, μια αρχετυπική φιγούρα του rock 'n' roll. Ένας καλλιτέχνης που παρέκαμψε την πεπατημένη και έστησε την καριέρα του πάνω σε θέματα που έχουν να κάνουν με τη σεξουαλικότητα και τη χρήση ναρκωτικών. Ήταν πάντα λάτρης του ακραίου και του avant garde και σε καμμία περίπτωση δεν ήταν ο τύπος του rock star, αν και θα μπορούσε. Mε την παρουσία του στους Velvet Underground, αλλά και τα τραγούδια που έγραψε γι' αυτούς, έδωσε το έναυσμα σε χιλιάδες νέα παιδιά να ασχοληθούν με τη rock μουσική, ενώ στην πορεία του σαν solo καλλιτέχνης ήταν πάντοτε απρόβλεπτος και περιπετειώδης. Ένας μοναδικός τραγουδιστής και συνθέτης που μας έχει χαρίσει πολλές ξεχωριστές στιγμές...
Lou Reed's best moments:
1. 'Lady Day'
2. 'Vicious'
3. 'Sally Can't Dance'
4. 'Street Hassle'
5. 'The Blue Mask'
6. 'Dirty Blvd'
7. 'Sword Of Damocles'
8. 'Paranoia Key Of E'
9. 'Perfect Day'
10. 'Coney Island Baby'
To όνομά του είναι Lewis Allan Reed. Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1942 στη Νέα Υόρκη και μεγάλωσε εκεί. Είναι αυτοδίδακτος κιθαρίστας, αφού έμαθε να παίζει ακούγοντας τραγούδια στο ραδιόφωνο. Σπούδασε κινηματογράφο στο Syracuse University, απ' όπου αποφοίτησε το 1964. Εκείνη τη χρονιά ξεκίνησε να εργάζεται σαν συνθέτης τραγουδιών για την εταιρία Pickwick Records και σε μια ηχογράφηση γνώρισε τον John Cale και μαζί δημιούργησαν το συγκρότημα The Velvet Underground...
Πολύ σύντομα, οι Velvet Underground προκάλεσαν την προσοχή του καλλιτέχνη Andy Warhol, ο οποίος ασχολήθηκε μαζί τους και έπαιξε το ρόλο του μέντορα, ιδιαίτερα για τον Reed. Το συγκρότημα έκανε εμφανίσεις στο στούντιο 'Factory' που είχε δημιουργήσει ο Warhol και συμμετείχε στα events του, που είχαν τίτλο 'Εxploding Plastic Inevitable'. Το 1967 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο, σε συνεργασία με την Γερμανίδα ηθοποιό και φωτομοντέλο Nico. Το εξώφυλλο του δίσκου, σχεδιασμένο από τον Warhol, απεικόνιζε μια μπανάνα σε άσπρο φόντο και έμεινε στην ιστορία σαν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά front covers όλων των εποχών. Την εποχή που βγήκε στην κυκλοφορία, το άλμπουμ 'The Velvet Underground & Nico' δεν έκανε μεγάλες πωλήσεις, αλλά με το πέρασμα των χρόνων καθιερώθηκε σαν ένας δίσκος ορόσημο για την rock μουσική.
H κυκλοφορία του δίσκου 'White Light/White Heat' (1968) ήταν το τέλος της συνεργασίας των Velvet Underground με τον Andy Warhol και τη Nico. Κατόπιν αποχώρησε και ο John Cale και τον αντικατέστησε o Doug Yule. Mε τη νέα του σύνθεση, το group έβγαλε ακόμη δύο δίσκους ('The Velvet Underground' το 1969 και 'Loaded' το 1970) και αμέσως μετά, ήταν η σειρά του Reed να φύγει από το συγκρότημα...
Η πρώτη του solo προσπάθεια έγινε το 1972 και ήταν ένας μέτριος δίσκος, στον οποίο, ο Lou Reed είχε για συνεργάτες τους Steve Howe και Rick Wakeman από τους Yes. Πολλά από τα τραγούδια του δίσκου ήταν συνθέσεις από την περίοδο με τους Velvet Underground. Στα τέλη της χρονιάς, όμως, ο καλλιτέχνης 'ξαναχτύπησε' με έναν απίστευτα καλό δίσκο. Ο τίτλος του ήταν 'Transformer' και την καρέκλα του παραγωγού μοιράστηκαν οι David Bowie και Mick Ronson. Μερικά από τα χαρακτηριστικότερα τραγούδια της καριέρας του βρίσκονται σ' αυτό το εξαιρετικό άλμπουμ ('Walk On The Wild Side', 'Perfect Day', 'Vicious', 'Satellite Of Love').
Aκολούθησε, το 1973, το επίσης εξαιρετικό 'Berlin', το οποίο ο συνθέτης 'έχτισε' γύρω από την ιστορία δύο ερωτευμένων ναρκομανών που ζούσαν στο Βερολίνο. Τα τραγούδια 'Lady Day', 'Caroline Says' και το ομώνυμο, συγκαταλέγονται σίγουρα στις καλύτερες στιγμές του Reed. To 1974 κυκλοφόρησε δύο δίσκους, το 'Sally Can't Dance' και το ζωντανά ηχογραφημένο 'Rock 'n' Roll Animal'. Την επόμενη χρονιά, παρουσίασε έναν παράξενο ηχητικά δίσκο ('Metal Machine Music') στον οποίο πειραματίστηκε με συχνότητες. Αξίζει να τον ακούσετε, μόνο αν είστε φίλοι του avant garde και μπορείτε να εκτιμήσετε τέτοιου είδους προσπάθειες. Την εποχή που κυκλοφόρησε, πάντως, πολύ λίγοι τον άκουσαν...
Ιδιαίτερα ενεργός στη δεκαετία του '70, ο ήρωας μας ηχογράφησε το 1975 τον καλό δίσκο 'Coney Island Baby' και στη συνέχεια τα 'Rock 'n' Roll Heart' (1976), 'Street Hassle' (1978), ενώ για το 'The Bells' του 1979, συνεργάστηκε με τον jazz μουσικό, Don Cherry. Το πρώτο του άλμπουμ για τη δεκαετία του '80 είχε τίτλο 'Growing Up In Public'. Τότε παντρεύτηκε τη στυλίστρια και σχεδιάστρια Sylvia Morales. To 1982 βγήκε το πολύ καλό άλμπουμ 'Τhe Blue Mask' και την επόμενη χρονιά το 'Legendary Hearts', το οποίο αφιέρωσε στη σύζυγό του. Το 'New Sensations' του 1984, περιέχει ένα από τα πιό γνωστά του τραγούδια, που έχει τίτλο 'I Love You, Suzanne'.
To 'Mistrial' του 1986 δεν ήταν ιδιαίτερα καλό, όμως το 'New York', με το οποίο ο Reed επανήλθε το 1989, είναι ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ της δισκογραφίας του. Στα ντραμς είναι η Maureen Tucker (μέλος των Velvet Underground) και στα φωνητικά συμμετέχει ο πολύ γνωστός Dion. Από αυτό το άλμπουμ ακούστηκε πολύ το 'Dirty Blvd', το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα λίγα τραγούδια του Lou Reed που μπορεί κανείς να ακούσει σε κάποιο ραδιόφωνο...
Η δεκαετία του '90 ξεκίνησε με μια εντυπωσιακή συνεργασία του Reed με τον John Cale για το δίσκο 'Songs For Drella', που είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένος στον Andy Warhol, που είχε πεθάνει λίγα χρόνια πριν. Ήταν η πρώτη φορά που ήρθαν σε επαφή οι δύο πρώην Velvets, μετά από 22 ολόκληρα χρόνια! Αυτό ήταν, μάλλον, η αφορμή για την επανασύνδεση των Velvet Underground, oι οποίοι εμφανίστηκαν ξανά μαζί σε μια εκδήλωση που έγινε στη Γαλλία. Το 1992, ο Reed εκπλήσσει, με το 'στοιχειωμένο' αλλά συνάμα πανέμορφο 'Magic And Loss', ένα άλμπουμ που ηχογράφησε με αφορμή το χαμό δύο στενών του φίλων.
Το 1996 οι Velvet Underground μπήκαν στο 'Rock 'n' Roll Hall of Fame' και στην τελετή ο Reed (μαζί με τον Cale και την Tucker) αφιέρωσε ένα τραγούδι στη μνήμη του Sterling Morrison (το τέταρτο μέλος του group) που έφυγε από τη ζωή ένα χρόνο πριν. Για τον Morrison έγραψε και το τραγούδι 'Finish Line' που κυκλοφόρησε μαζί με το δίσκο 'Set The Twilight Reeling' το 1995. Ο επόμενος δίσκος του ήρθε πέντε χρόνια αργότερα και ήταν το πολύ καλό 'Ecstasy', στο οποίο συμμετέχει, μεταξύ άλλων, η Laurie Anderson. Οι δύο τους θα συνδεθούν ερωτικά και τελικά, θα παντρευτούν το 2008.
Από τη συνεργασία του με τον avant garde σκηνοθέτη και σεναριογράφο Robert Wilson, θα προκύψει μια θεατρική παράσταση βασισμένη σε έργα του Edgar Allan Poe. O τίτλος της ήταν 'Poe-Try' και έγινε η βάση για το διπλό άλμπουμ 'Τhe Raven' που κυκλοφόρησε το 2003. Σ' αυτό συμμετέχουν οι David Bowie, Laurie Anderson, Antony Hegarty, ο θρύλος της jazz Ornette Coleman, αλλά και πολλοί γνωστοί ηθοποιοί όπως οι Christopher Walken, Willem Dafoe, Elizabeth Ashley κ.α.
Θα ακολουθήσει η κυκλοφορία της συλλογής 'NYC Man (The Ultimate Collection 1967-2003)' και το ζωντανά ηχογραφημένο 'Animal Serenade' το 2004. Στο live συμμετέχει ο Hegarty και ο Reed θα ανταποδώσει, με την παρουσία του σε δίσκο των Antony & The Johnsons. Λίγα χρόνια μετά, το 2007, θα ηχογραφήσει ένα δίσκο με ambient μουσική, με τίτλο 'Hudson River Wind Meditations'. Tη χρονιά εκείνη, θα ηχογραφήσει, μαζί με τους Killers, το τραγούδι 'Tranquilize' και μετά θα επαναδιαπραγματευτεί το παρελθόν του, παίζοντας ξανά το 'Berlin' και το 'Metal Machine Music' σε συναυλίες (που γυρίστηκαν σε ταινία και κυκλοφόρησαν σε δίσκο). Το 2010 συνεργάστηκε με τους Gorillaz σε ένα τραγούδι τους ('Some Kind Of Nature') και την επόμενη χρονιά, έκανε ένα ακόμη τολμηρό βήμα, κυκλοφορώντας το διπλό άλμπουμ 'Lulu' σε συνεργασία με τους Metallica!
O Lou Reed, ήταν και παραμένει, μια αρχετυπική φιγούρα του rock 'n' roll. Ένας καλλιτέχνης που παρέκαμψε την πεπατημένη και έστησε την καριέρα του πάνω σε θέματα που έχουν να κάνουν με τη σεξουαλικότητα και τη χρήση ναρκωτικών. Ήταν πάντα λάτρης του ακραίου και του avant garde και σε καμμία περίπτωση δεν ήταν ο τύπος του rock star, αν και θα μπορούσε. Mε την παρουσία του στους Velvet Underground, αλλά και τα τραγούδια που έγραψε γι' αυτούς, έδωσε το έναυσμα σε χιλιάδες νέα παιδιά να ασχοληθούν με τη rock μουσική, ενώ στην πορεία του σαν solo καλλιτέχνης ήταν πάντοτε απρόβλεπτος και περιπετειώδης. Ένας μοναδικός τραγουδιστής και συνθέτης που μας έχει χαρίσει πολλές ξεχωριστές στιγμές...
Lou Reed's best moments:
1. 'Lady Day'
2. 'Vicious'
3. 'Sally Can't Dance'
4. 'Street Hassle'
5. 'The Blue Mask'
6. 'Dirty Blvd'
7. 'Sword Of Damocles'
8. 'Paranoia Key Of E'
9. 'Perfect Day'
10. 'Coney Island Baby'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου