Πάει καιρός από την τελευταία φορά που δημοσιεύτηκε κάτι σ' αυτό το ιστολόγιο. Ίσως γιατί δημιουργήθηκε με σκοπό να συνοδεύει την εκπομπή που παρουσίαζα στον Up 'n' Loud Web Radio και τώρα πιά που η εκπομπή δεν μεταδίδεται (για προσωπικούς λόγους) έκρινα ότι δεν ήταν απαραίτητο να συνεχίσει να υφίσταται από μόνο του. Ήρθε όμως ο καιρός για μια αναθεώρηση. Kαι η αναθεώρηση αυτή, λέει ότι το ιστολόγιο μπορεί να υπάρξει και από μόνο του, με κάποιες αναρτήσεις που μπορεί να έχουν ενδιαφέρον και πέρα από τα πλαίσια μιας ραδιοφωνικής εκπομπής. Από σήμερα λοιπόν, και όταν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον, θα υπάρχουν και κάποια άρθρα που, φυσικά, θα έχουν να κάνουν με τη μουσική. Εξάλλου τα περίπου 30.000 views μέχρι σήμερα, έδειξαν ότι υπάρχει ενδιαφέρον από κάποιους για κείμενα που (δυστυχώς) δεν μπορούν να βρεθούν εύκολα στα ελληνικά για ορισμένους καλλιτέχνες και γεγονότα. Σήμερα, η ανασκόπηση του 2012...
Δυστυχώς, όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, έφυγαν από κοντά μας μερικοί πολύ σπουδαίοι άνθρωποι από το χώρο της μουσικής βιομηχανίας. Θα θυμόμαστε για πάντα την Etta James και τα τραγούδια της, τον Johnny Otis, τη Whitney Houston και τη φωνή της. Μεγάλες απώλειες αυτές των Adam MCA Yauch (Beastie Boys) και Jon Lord (Deep Purple), για διαφορετικούς λόγους. Μέσα στο 2012, χάθηκαν, επίσης, μερικοί πολύ επιτυχημένοι τραγουδιστές και μουσικοί από το παρελθόν, όπως ο Andy Williams, η Fontella Bass, o Scott McKenzie, ο Terry Callier και ο Dave Brubeck. Τέλος, θα θυμόμαστε για πάντα τους Joe South, Davy Jones (The Monkees), Levon Helm (The Band), Robin Gibb (The Bee Gees), Herb Reed (The Platters), Bob Welch (Fleetwood Mac), Ray Collins (Frank Zappa's Mothers Of Invention) και τον σπουδαίο συνθέτη Hal David. Εννοείται ότι κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει την larger than life disco diva Donna Summer που με τη συνεργασία της με τον Giorgio Moroder έδωσε νέα διάσταση στη χορευτική μουσική στα μέσα των 70's.
Όσον αφορά τις κυκλοφορίες του 2012, τα πράγματα δεν ήταν ιδιαίτερα καλά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπήρξαν καλές και ενδιαφέρουσες στιγμές. Υπήρξαν, και μάλιστα ακούσαμε και μερικούς πολύ καλούς δίσκους από κει που δεν το περιμέναμε. Η επιστροφή του Μichael Gira με τους Swans ήταν μια τέτοια ευχάριστη έκπληξη. Όπως και ο δίσκος των Corrosion Of Conformity μετά από σχεδόν επτά χρόνια. Δυστυχώς, επέστρεψαν και oνόματα όπως Cranberries, Garbage, Smashing Pumpkins, Soul Asylum και Soundgarden που, μάλλον δεν υπήρχε λόγος. Οι δίσκοι που ακούσαμε από αυτούς ήταν τουλάχιστον αδιάφοροι...
Στο χώρο του σκληρού rock, ήταν οι παλιές καραβάνες που έκαναν καλούς δίσκους. Οι Biohazard ('Awakened'), Overkill ('The Electric Age'), Fear Factory ('The Industrialist'), Lacrimosa ('Revolution'), Tiamat ('The Starred People'), Witchcraft ('Legend'), Heretic ('A Time Of Crisis'), Kreator ('Phantom Antichrist'), Testament ('Dark Roots Of Earth'), Nile ('At The Gate Of Sethu') απέδειξαν για ποιό λόγο η metal σκηνή έχει τόσους πιστούς ακόλουθους εδώ και τόσα χρόνια. Η καλύτερη 'μεταλλική' στιγμή του '12 όμως, ήταν ο εξαιρετικός alternative metal δίσκος των Γάλλων Blut Aus Nord με τίτλο '777 Cosmosophy'. Aξίζει να ακούσει κάποιος και τους Kadavar, αν και δεν είναι αυτό που λέμε hard rock ή heavy.
Στην ηλεκτρονική pop και rock σκηνή τα πράγματα ήταν από μέτρια έως άσχημα με ελάχιστες εξαιρέσεις. Αρκετά καλό ήταν το 'Le Voyage Dans La Lune' των Air, συμπαθητικός ο δίσκος της Lana Del Rey (που έγινε παγκόσμια σταρ μέσα σε μια νύχτα), μέτριο το 'Happy To You' των Miike Snow, όπως και το πρόσφατο του Parov Stelar. Aρκετά καλοί οι Yeasayer, με κάποιο ενδιαφέρον οι νέοι Crystal Castles, αδιάφοροι οι Hot Chip ('In Our Heads') και Passion Pit ('Gossamer') ενώ οι Pet Shop Boys κατάφεραν να φτάσουν στο ναδίρ τους με το 'Elysium'. Το 'Coexist' των υπερεκτιμημένων The XX έφτασε στο UK No.1 των δίσκων, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ήταν και ένα καλό άλμπουμ. Βαρετό και μονότονο απ' την αρχή ως το τέλος του, απέδειξε ότι ο τίτλος που τους απέδωσα μόνο τυχαίος δεν είναι. Με τον Skrillex δεν θα ασχοληθώ. Δεν μπορώ να εκτιμήσω τη μουσική του και την παρουσία του στο χώρο. Και δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί κάποιος να το κάνει...
Μαύρη μουσική τώρα. Πέρα από hip-hop και R&B...O Flying Lotus είναι ένας ακόμη υπερεκτιμημένος καλλιτέχνης, όπως και ο Frank Ocean, του οποίου το δίσκο οι μουσικοκριτικοί τον χαιρέτησαν σαν έναν από τους καλύτερους της χρονιάς. Προσωπικά, πέρα από το (εξαιρετικό πραγματικά) τραγούδι 'Pyramids', δεν βρήκα κάτι να με ενθουσιάσει σ' αυτόν. Αντίθετα, ο υπέροχος δίσκος του Bobby Womack με τίτλο 'The Bravest Man In The Universe' με άφησε άφωνο. Ένας από τους καλύτερους που άκουσα μέσα στα τελευταία δύο-τρία χρόνια. Καλός ήταν, επίσης, και ο δίσκος του Michael Kiwanuka.
Πάμε και στη rock σκηνή να δούμε τι είχαμε...
Τα συγκροτήματα και οι καλλιτέχνες που ακούει το μεγαλύτερο μέρος του alternative rock (και καλά..) κοινού στην Ελλάδα, κυκλοφόρησαν και φέτος δίσκους. Κάποιοι από αυτούς τουλάχιστον. Οι Placebo έβγαλαν ένα αδιάφορο extended play, οι Muse τον χειρότερο δίσκο της καριέρας τους και οι Archive το πολύ κακό 'With Us Until You're Dead'. Oι Green Day μας ταλαιπώρησαν κυκλοφορώντας τρεις (!) δίσκους μέσα στο έτος, ενώ οι Killers κατάφεραν να κάνουν το ίδιο με έναν (ευτυχώς) μόνο δίσκο. Ο Ιggy Pop αποφάσισε να τραγουδήσει Joe Dassin (και άλλους Γάλλους) στο 'Apres' και να με κάνει να παρακαλάω να τελειώσει γρήγορα ο δίσκος του, ενώ οι Dead Can Dance επανήλθαν με τον χειρότερο δίσκο της πορείας τους. Οι Vaccines απλά αδιάφοροι όπως και στον προηγούμενο δίσκο τους. Α, ναι, έβγαλαν νέους δίσκους και οι Keane ('Strangeland') και οι The Cult ('Choice Of Weapon'). Το πρόσεξε κανείς άραγε; Oι παλιές καραβάνες Bruce Springsteen, Patti Smith και Neil Young φώναξαν δυνατά 'είμαστε ακόμη εδώ' με τα αξιοπρεπή 'Wrecking Ball', 'Banga' και 'Psychedelic Pill' αντίστοιχα. Ευχάριστη έκπληξη η συνεργασία του Eric Burdon με τους Greenhornes. Eυτυχώς, οι James δεν μας ενόχλησαν φέτος...
Όσον αφορά αυτά που δεν ακούει το alternative rock (και καλά...) κοινό της χώρας, είχαμε κάποιες ενδιαφέρουσες, καλές κυκλοφορίες. Το 'Mirage Rock' των Band Of Horses δεν ήταν κάτι σπουδαίο αλλά ούτε κακός δίσκος ήταν. Oι Black Mountain παρουσίασαν μερικά πολύ καλά νέα τραγούδια στο soundtrack 'Year Zero' ενώ οι Black Angels δήλωσαν παρών με ένα και μόνο single (η διασκευή στο 'She's Not There' θα μπορούσε να μην είχε γίνει πάντως). Καλός ήταν ο δίσκος των Bloc Party αλλά, απ' ότι φαίνεται, οι Άγγλοι σταμάτησαν να ασχολούνται μαζί τους. Πολύ καλοί οι Godspeed! You Black Emperor στο πρόσφατο άλμπουμ τους ενώ πολύ κατώτερο των προσδοκιών ήταν το 'Confess' του Twin Shadow. To ίδιο και το 'Valtari' των Sigur Ros. Περίμενα καλύτερα απ' αυτούς.
Πολύ όμορφος ήταν ο δίσκος των Raveonettes, αλλά μάλλον όλοι τον αγνόησαν. Και των Silversun Pickups το άλμπουμ δεν ήταν άσχημο, αλλά ζούμε και χωρίς αυτό. Πολύ αξιόλογοι οι Gazpacho ('March Of Ghosts') και οι Maserati ('Μaserati VII'). Από τα πολύ ενδιαφέροντα του 2012 ήταν το άλμπουμ του Ty Segall με τίτλο 'Twins' αλλά και το 'Devotion' της Jessie Ware. Καλούτσικος και ο δίσκος των Phenomenal Handclap Band ('Control') ενώ έκπληξη το γεγονός ότι ο Mark Lanegan κυκλοφόρησε τη νέα του δουλειά στην 4AD (το πολύ καλό 'Blues Funeral'). Eνδιαφέρον και το 'Daughter Of Cloud' των Of Montreal. Καλός ο δίσκος των Field Music ('Plumb') αλλά από τους Ariel Pink's Haunted Graffiti περίμενα περισσότερα απ' αυτά που έδωσαν στο 'Mature Themes'.
Aυτά λοιπόν. Σίγουρα κάποια πράγματα που έπρεπε να αναφέρω δεν τα ανέφερα και, επίσης σίγουρα, κάποια καλά πράγματα μου διέφυγαν. Eπίτηδες δεν ασχολήθηκα αναλυτικά με όλες τις indie rock κυκλοφορίες της χρονιάς (Sharon Van Etten, Metz, Polica, Motion City Soundtrack, Τhe Soft Pack, Best Coast, The Walls, Alabama Shakes, Tame Impala κ.α.) γιατί ήταν πολλές και θέλουν χώρο και χρόνο για να ασχοληθούμε μαζί τους. Παρακάτω ακολουθούν δύο λίστες με τα καλύτερα τραγούδια και τους καλύτερους δίσκους του 2012, σύμφωνα φυσικά με το δικό μου κριτήριο, και χωρίς σειρά αξιολόγησης. Καλή χρονιά να έχουμε κι ας ελπίσουμε ότι θα τα λέμε συχνότερα πλέον...
2012 best stand alone tracks:
1. Richard Hawley - 'She Brings The Sunlight'
2. Beach House - 'Myth'
3. The Raveonettes - 'Observations'
4. Frank Ocean - 'Pyramids'
5. Ty Segall - 'Inside Your Heart'
6. Black Angels - 'Watch Out Boy'
7. Killing Joke - 'In Cythera'
8. Sex Church - 'Slipped'
9. 2:54 - 'Creeping'
10. Woven Hand - 'Long Horn'
11. The Bad Veins - 'Gold And Warm'
12. Spector - 'Chevy Thunder'
13. The Deets - 'Charlie'
14. DIIV - 'Doused'
15. The Gaslight Anthem - '45'
16. Lola Colt - 'Diamonds'
17. Magic Wands - 'Space'
18. Melody's Echo Chamber - 'I Follow You'
19. The Men - 'Open Your Heart'
20. Hypnotic Eye - 'Satisfaction'
1. Japandroids - 'Celebration Rock'
2. Crippled Black Phoenix - (Mankind) The Crafty Ape
3. Toy - 'Toy'
4. Lovedrug - 'Wild Blood'
5. dEUS - 'Following Sea'
6. A Place To Bury Strangers - 'Worship'
7. The Cribs - 'In The Belly Of The Brazen Bull'
8. Goat - 'World Music'
9. I Like Trains - 'The Shallows'
10. Jack White - 'Blunderbuss'
11. Paul Weller - 'Sonik Kicks'
12. Swans - 'The Seer'
13. School Of Seven Bells - 'Ghostory'
14. Blut Aus Nord - '777 Cosmosophy'
15. Witchcraft - 'Legend'
16. Bobby Womack - 'The Bravest Man In The Universe'
17. The See See - 'Fountanye Mountain'
18. Τhe Vandelles - 'Strange Girls Don't Cry'
19. Godspeed! You Black Emperor - 'Allelujah! Don't Bend! Ascend!'
20. Grizzly Bear - 'Shields'
Δυστυχώς, όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, έφυγαν από κοντά μας μερικοί πολύ σπουδαίοι άνθρωποι από το χώρο της μουσικής βιομηχανίας. Θα θυμόμαστε για πάντα την Etta James και τα τραγούδια της, τον Johnny Otis, τη Whitney Houston και τη φωνή της. Μεγάλες απώλειες αυτές των Adam MCA Yauch (Beastie Boys) και Jon Lord (Deep Purple), για διαφορετικούς λόγους. Μέσα στο 2012, χάθηκαν, επίσης, μερικοί πολύ επιτυχημένοι τραγουδιστές και μουσικοί από το παρελθόν, όπως ο Andy Williams, η Fontella Bass, o Scott McKenzie, ο Terry Callier και ο Dave Brubeck. Τέλος, θα θυμόμαστε για πάντα τους Joe South, Davy Jones (The Monkees), Levon Helm (The Band), Robin Gibb (The Bee Gees), Herb Reed (The Platters), Bob Welch (Fleetwood Mac), Ray Collins (Frank Zappa's Mothers Of Invention) και τον σπουδαίο συνθέτη Hal David. Εννοείται ότι κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει την larger than life disco diva Donna Summer που με τη συνεργασία της με τον Giorgio Moroder έδωσε νέα διάσταση στη χορευτική μουσική στα μέσα των 70's.
Όσον αφορά τις κυκλοφορίες του 2012, τα πράγματα δεν ήταν ιδιαίτερα καλά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπήρξαν καλές και ενδιαφέρουσες στιγμές. Υπήρξαν, και μάλιστα ακούσαμε και μερικούς πολύ καλούς δίσκους από κει που δεν το περιμέναμε. Η επιστροφή του Μichael Gira με τους Swans ήταν μια τέτοια ευχάριστη έκπληξη. Όπως και ο δίσκος των Corrosion Of Conformity μετά από σχεδόν επτά χρόνια. Δυστυχώς, επέστρεψαν και oνόματα όπως Cranberries, Garbage, Smashing Pumpkins, Soul Asylum και Soundgarden που, μάλλον δεν υπήρχε λόγος. Οι δίσκοι που ακούσαμε από αυτούς ήταν τουλάχιστον αδιάφοροι...
Στο χώρο του σκληρού rock, ήταν οι παλιές καραβάνες που έκαναν καλούς δίσκους. Οι Biohazard ('Awakened'), Overkill ('The Electric Age'), Fear Factory ('The Industrialist'), Lacrimosa ('Revolution'), Tiamat ('The Starred People'), Witchcraft ('Legend'), Heretic ('A Time Of Crisis'), Kreator ('Phantom Antichrist'), Testament ('Dark Roots Of Earth'), Nile ('At The Gate Of Sethu') απέδειξαν για ποιό λόγο η metal σκηνή έχει τόσους πιστούς ακόλουθους εδώ και τόσα χρόνια. Η καλύτερη 'μεταλλική' στιγμή του '12 όμως, ήταν ο εξαιρετικός alternative metal δίσκος των Γάλλων Blut Aus Nord με τίτλο '777 Cosmosophy'. Aξίζει να ακούσει κάποιος και τους Kadavar, αν και δεν είναι αυτό που λέμε hard rock ή heavy.
Στην ηλεκτρονική pop και rock σκηνή τα πράγματα ήταν από μέτρια έως άσχημα με ελάχιστες εξαιρέσεις. Αρκετά καλό ήταν το 'Le Voyage Dans La Lune' των Air, συμπαθητικός ο δίσκος της Lana Del Rey (που έγινε παγκόσμια σταρ μέσα σε μια νύχτα), μέτριο το 'Happy To You' των Miike Snow, όπως και το πρόσφατο του Parov Stelar. Aρκετά καλοί οι Yeasayer, με κάποιο ενδιαφέρον οι νέοι Crystal Castles, αδιάφοροι οι Hot Chip ('In Our Heads') και Passion Pit ('Gossamer') ενώ οι Pet Shop Boys κατάφεραν να φτάσουν στο ναδίρ τους με το 'Elysium'. Το 'Coexist' των υπερεκτιμημένων The XX έφτασε στο UK No.1 των δίσκων, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ήταν και ένα καλό άλμπουμ. Βαρετό και μονότονο απ' την αρχή ως το τέλος του, απέδειξε ότι ο τίτλος που τους απέδωσα μόνο τυχαίος δεν είναι. Με τον Skrillex δεν θα ασχοληθώ. Δεν μπορώ να εκτιμήσω τη μουσική του και την παρουσία του στο χώρο. Και δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί κάποιος να το κάνει...
Μαύρη μουσική τώρα. Πέρα από hip-hop και R&B...O Flying Lotus είναι ένας ακόμη υπερεκτιμημένος καλλιτέχνης, όπως και ο Frank Ocean, του οποίου το δίσκο οι μουσικοκριτικοί τον χαιρέτησαν σαν έναν από τους καλύτερους της χρονιάς. Προσωπικά, πέρα από το (εξαιρετικό πραγματικά) τραγούδι 'Pyramids', δεν βρήκα κάτι να με ενθουσιάσει σ' αυτόν. Αντίθετα, ο υπέροχος δίσκος του Bobby Womack με τίτλο 'The Bravest Man In The Universe' με άφησε άφωνο. Ένας από τους καλύτερους που άκουσα μέσα στα τελευταία δύο-τρία χρόνια. Καλός ήταν, επίσης, και ο δίσκος του Michael Kiwanuka.
Πάμε και στη rock σκηνή να δούμε τι είχαμε...
Τα συγκροτήματα και οι καλλιτέχνες που ακούει το μεγαλύτερο μέρος του alternative rock (και καλά..) κοινού στην Ελλάδα, κυκλοφόρησαν και φέτος δίσκους. Κάποιοι από αυτούς τουλάχιστον. Οι Placebo έβγαλαν ένα αδιάφορο extended play, οι Muse τον χειρότερο δίσκο της καριέρας τους και οι Archive το πολύ κακό 'With Us Until You're Dead'. Oι Green Day μας ταλαιπώρησαν κυκλοφορώντας τρεις (!) δίσκους μέσα στο έτος, ενώ οι Killers κατάφεραν να κάνουν το ίδιο με έναν (ευτυχώς) μόνο δίσκο. Ο Ιggy Pop αποφάσισε να τραγουδήσει Joe Dassin (και άλλους Γάλλους) στο 'Apres' και να με κάνει να παρακαλάω να τελειώσει γρήγορα ο δίσκος του, ενώ οι Dead Can Dance επανήλθαν με τον χειρότερο δίσκο της πορείας τους. Οι Vaccines απλά αδιάφοροι όπως και στον προηγούμενο δίσκο τους. Α, ναι, έβγαλαν νέους δίσκους και οι Keane ('Strangeland') και οι The Cult ('Choice Of Weapon'). Το πρόσεξε κανείς άραγε; Oι παλιές καραβάνες Bruce Springsteen, Patti Smith και Neil Young φώναξαν δυνατά 'είμαστε ακόμη εδώ' με τα αξιοπρεπή 'Wrecking Ball', 'Banga' και 'Psychedelic Pill' αντίστοιχα. Ευχάριστη έκπληξη η συνεργασία του Eric Burdon με τους Greenhornes. Eυτυχώς, οι James δεν μας ενόχλησαν φέτος...
Όσον αφορά αυτά που δεν ακούει το alternative rock (και καλά...) κοινό της χώρας, είχαμε κάποιες ενδιαφέρουσες, καλές κυκλοφορίες. Το 'Mirage Rock' των Band Of Horses δεν ήταν κάτι σπουδαίο αλλά ούτε κακός δίσκος ήταν. Oι Black Mountain παρουσίασαν μερικά πολύ καλά νέα τραγούδια στο soundtrack 'Year Zero' ενώ οι Black Angels δήλωσαν παρών με ένα και μόνο single (η διασκευή στο 'She's Not There' θα μπορούσε να μην είχε γίνει πάντως). Καλός ήταν ο δίσκος των Bloc Party αλλά, απ' ότι φαίνεται, οι Άγγλοι σταμάτησαν να ασχολούνται μαζί τους. Πολύ καλοί οι Godspeed! You Black Emperor στο πρόσφατο άλμπουμ τους ενώ πολύ κατώτερο των προσδοκιών ήταν το 'Confess' του Twin Shadow. To ίδιο και το 'Valtari' των Sigur Ros. Περίμενα καλύτερα απ' αυτούς.
Πολύ όμορφος ήταν ο δίσκος των Raveonettes, αλλά μάλλον όλοι τον αγνόησαν. Και των Silversun Pickups το άλμπουμ δεν ήταν άσχημο, αλλά ζούμε και χωρίς αυτό. Πολύ αξιόλογοι οι Gazpacho ('March Of Ghosts') και οι Maserati ('Μaserati VII'). Από τα πολύ ενδιαφέροντα του 2012 ήταν το άλμπουμ του Ty Segall με τίτλο 'Twins' αλλά και το 'Devotion' της Jessie Ware. Καλούτσικος και ο δίσκος των Phenomenal Handclap Band ('Control') ενώ έκπληξη το γεγονός ότι ο Mark Lanegan κυκλοφόρησε τη νέα του δουλειά στην 4AD (το πολύ καλό 'Blues Funeral'). Eνδιαφέρον και το 'Daughter Of Cloud' των Of Montreal. Καλός ο δίσκος των Field Music ('Plumb') αλλά από τους Ariel Pink's Haunted Graffiti περίμενα περισσότερα απ' αυτά που έδωσαν στο 'Mature Themes'.
Aυτά λοιπόν. Σίγουρα κάποια πράγματα που έπρεπε να αναφέρω δεν τα ανέφερα και, επίσης σίγουρα, κάποια καλά πράγματα μου διέφυγαν. Eπίτηδες δεν ασχολήθηκα αναλυτικά με όλες τις indie rock κυκλοφορίες της χρονιάς (Sharon Van Etten, Metz, Polica, Motion City Soundtrack, Τhe Soft Pack, Best Coast, The Walls, Alabama Shakes, Tame Impala κ.α.) γιατί ήταν πολλές και θέλουν χώρο και χρόνο για να ασχοληθούμε μαζί τους. Παρακάτω ακολουθούν δύο λίστες με τα καλύτερα τραγούδια και τους καλύτερους δίσκους του 2012, σύμφωνα φυσικά με το δικό μου κριτήριο, και χωρίς σειρά αξιολόγησης. Καλή χρονιά να έχουμε κι ας ελπίσουμε ότι θα τα λέμε συχνότερα πλέον...
2012 best stand alone tracks:
1. Richard Hawley - 'She Brings The Sunlight'
2. Beach House - 'Myth'
3. The Raveonettes - 'Observations'
4. Frank Ocean - 'Pyramids'
5. Ty Segall - 'Inside Your Heart'
6. Black Angels - 'Watch Out Boy'
7. Killing Joke - 'In Cythera'
8. Sex Church - 'Slipped'
9. 2:54 - 'Creeping'
10. Woven Hand - 'Long Horn'
11. The Bad Veins - 'Gold And Warm'
12. Spector - 'Chevy Thunder'
13. The Deets - 'Charlie'
14. DIIV - 'Doused'
15. The Gaslight Anthem - '45'
16. Lola Colt - 'Diamonds'
17. Magic Wands - 'Space'
18. Melody's Echo Chamber - 'I Follow You'
19. The Men - 'Open Your Heart'
20. Hypnotic Eye - 'Satisfaction'
2012 best albums:
1. Japandroids - 'Celebration Rock'
2. Crippled Black Phoenix - (Mankind) The Crafty Ape
3. Toy - 'Toy'
4. Lovedrug - 'Wild Blood'
5. dEUS - 'Following Sea'
6. A Place To Bury Strangers - 'Worship'
7. The Cribs - 'In The Belly Of The Brazen Bull'
8. Goat - 'World Music'
9. I Like Trains - 'The Shallows'
10. Jack White - 'Blunderbuss'
11. Paul Weller - 'Sonik Kicks'
12. Swans - 'The Seer'
13. School Of Seven Bells - 'Ghostory'
14. Blut Aus Nord - '777 Cosmosophy'
15. Witchcraft - 'Legend'
16. Bobby Womack - 'The Bravest Man In The Universe'
17. The See See - 'Fountanye Mountain'
18. Τhe Vandelles - 'Strange Girls Don't Cry'
19. Godspeed! You Black Emperor - 'Allelujah! Don't Bend! Ascend!'
20. Grizzly Bear - 'Shields'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου