Στη σημερινή εκπομπή θα ασχοληθούμε με τη δουλειά του παραγωγού Martin Hannett, ή αλλιώς Martin Zero, που έγινε γνωστός στους φίλους της μουσικής, από τη συνεργασία του με τον Tony Wilson της Factory Records και τον πολύ χαρακτηριστικό ήχο που κατάφερε να δώσει στις ηχογραφήσεις με τις οποίες ασχολήθηκε στα early '80s. Μουσική και τραγούδια από τους Joy Division, A Certain Ratio, Durutti Column, New Order, The Names, Section 25, Magazine, Kissing The Pink, Happy Mondays, The Stone Roses, The World Of Twist, New Fast Automatic Daffodils, U2, Buzzcocks...
Γεννήθηκε στο Manchester και το 1973 έπαιξε μπάσο στο συγκρότημα Paradox. Δύο χρόνια αργότερα, άρχισε να ασχολείται με τον τομέα της παραγωγής και το 1977 έγινε γνωστός (σαν Martin Zero) έχοντας κάνει την παραγωγή στο EP 'Spiral Scratch' των Buzzcocks. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με τον punk ποιητή και performer John Cooper Clarke και συμμετείχε (στην παραγωγή αλλά παίζοντας και μπάσο) στην ανέλπιστη επιτυχία 'Jilted John' του Jilted John.
Mετά ήρθαν οι Joy Division, με τους οποίους ο Hannett συνεργάστηκε πολύ στενά, κάνοντας την παραγωγή στους δίσκους τους 'Unknown Pleasures' (1979) και 'Closer' (1980), αλλά και στα θρυλικά singles τους 'Transmission' και 'Love Will Tear Us Apart'. Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους, 'ταλαιπώρησε' αρκετά τον ντράμερ Stephen Morris, αφού του ζήτησε να στήσει το drum kit του στα πιό απίθανα μέρη (μέσα σε τουαλέτα, σε ταράτσα κ.α.) για να παράγει τον ήχο που ήθελε. Ήταν, επίσης, αυτός που έπεισε τον μπασίστα Peter Hook, να ρυθμίσει έτσι το όργανο, ώστε να βγάλει τον χαρακτηριστικό του ήχο, τον οποίο και κράτησε ο Hook για πολλά χρόνια.
Την εποχή εκείνη, έκανε την παραγωγή στους δίσκους των Magazine 'The Correct Use Of Soap' (1980) και 'Magic, Murder And The Weather' (1981), ενώ δούλεψε και με τους U2, για το single τους '11 O' Clock Tick Tock' και τους Psychedelic Furs για κάποια τραγούδια τους. Παράλληλα, έκανε την παραγωγή σε πολλές από τις πρώτες κυκλοφορίες της Factory Records (αφού εργάστηκε σαν full-time συνεργάτης της εταιρίας), για σχήματα όπως οι Orchestral Manoeuvres In The Dark, A Certain Ratio, Section 25, Durutti Column, ESG, Crispy Ambulance, Tunnelvision, The Names. Ο Hannett ήταν ο παραγωγός και στις πρώτες ηχογραφήσεις των New Order (στα τρία πρώτα τους singles και στο δίσκο 'Movement').
Έχοντας οικονομικές διαφορές με την Factory, o Ηannett ξεκίνησε το 1982 έναν δικαστικό αγώνα κατά της εταιρίας, στην οποία επέστρεψε (σαν freelancer όμως) το 1988 για να κάνει την παραγωγή στους Happy Mondays. Nωρίτερα, το 1985, η συνεργασία του με τους Stone Roses δεν είχε το καλύτερο αποτέλεσμα, αφού εκείνη την περίοδο είχαν ξεκινήσει τα προβλήματά του με το αλκοόλ και την ηρωίνη. Λίγο πριν το τέλος του, συνεργάστηκε με τους Kitchens Of Distinctions, The World Of Twist, The High, New Fast Automatic Daffodils. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 10 Απριλίου 1991.
Η συμβολή του Hannett, σε αυτό που αργότερα ονομάστηκε 'Manchester Sound', ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Κανένας από εκείνους τους υπέροχους (και επιδραστικούς) δίσκους της Factory δεν θα έφτανε τόσο όμορφα στα αυτιά μας, αν δεν ήταν αυτός. Ήταν ένας εξαιρετικός, διορατικός, πρωτοπόρος άνθρωπος της rock μουσικής και αυτό μπορεί κανείς να το διαπιστώσει βλέποντας τις ταινίες '24 Hour Party People' (2002) και 'Control' (2007). Η πρώτη έχει να κάνει με την ιστορία της Factory και τον Tony Wilson και η δεύτερη με τον Ian Curtis και τους Joy Division. Οι Dead Kennedys αναφέρουν το όνομά του στο intro του πολύ γνωστού τραγουδιού τους 'Nazi Punks Fuck Off' (χωρίς να έχουν συνεργαστεί ποτέ)...
Μartin Hannett's best moments:
1. Joy Division - 'Unknown Pleasures'
2. Magazine - 'The Correct Use Of Soap'
3. Section 25 - 'Always Now'
4. New Order - 'Movement'
5. The Names - 'Swimming'
6. John Cooper Clarke - 'Disguise In Love'
7. Happy Mondays - 'Bummed'
8. A Certain Ratio - 'To Each...'
9. The Durutti Column - 'The Return Of The Durutti Column'
10. Joy Division - 'Closer'
Γεννήθηκε στο Manchester και το 1973 έπαιξε μπάσο στο συγκρότημα Paradox. Δύο χρόνια αργότερα, άρχισε να ασχολείται με τον τομέα της παραγωγής και το 1977 έγινε γνωστός (σαν Martin Zero) έχοντας κάνει την παραγωγή στο EP 'Spiral Scratch' των Buzzcocks. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με τον punk ποιητή και performer John Cooper Clarke και συμμετείχε (στην παραγωγή αλλά παίζοντας και μπάσο) στην ανέλπιστη επιτυχία 'Jilted John' του Jilted John.
Mετά ήρθαν οι Joy Division, με τους οποίους ο Hannett συνεργάστηκε πολύ στενά, κάνοντας την παραγωγή στους δίσκους τους 'Unknown Pleasures' (1979) και 'Closer' (1980), αλλά και στα θρυλικά singles τους 'Transmission' και 'Love Will Tear Us Apart'. Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους, 'ταλαιπώρησε' αρκετά τον ντράμερ Stephen Morris, αφού του ζήτησε να στήσει το drum kit του στα πιό απίθανα μέρη (μέσα σε τουαλέτα, σε ταράτσα κ.α.) για να παράγει τον ήχο που ήθελε. Ήταν, επίσης, αυτός που έπεισε τον μπασίστα Peter Hook, να ρυθμίσει έτσι το όργανο, ώστε να βγάλει τον χαρακτηριστικό του ήχο, τον οποίο και κράτησε ο Hook για πολλά χρόνια.
Την εποχή εκείνη, έκανε την παραγωγή στους δίσκους των Magazine 'The Correct Use Of Soap' (1980) και 'Magic, Murder And The Weather' (1981), ενώ δούλεψε και με τους U2, για το single τους '11 O' Clock Tick Tock' και τους Psychedelic Furs για κάποια τραγούδια τους. Παράλληλα, έκανε την παραγωγή σε πολλές από τις πρώτες κυκλοφορίες της Factory Records (αφού εργάστηκε σαν full-time συνεργάτης της εταιρίας), για σχήματα όπως οι Orchestral Manoeuvres In The Dark, A Certain Ratio, Section 25, Durutti Column, ESG, Crispy Ambulance, Tunnelvision, The Names. Ο Hannett ήταν ο παραγωγός και στις πρώτες ηχογραφήσεις των New Order (στα τρία πρώτα τους singles και στο δίσκο 'Movement').
Έχοντας οικονομικές διαφορές με την Factory, o Ηannett ξεκίνησε το 1982 έναν δικαστικό αγώνα κατά της εταιρίας, στην οποία επέστρεψε (σαν freelancer όμως) το 1988 για να κάνει την παραγωγή στους Happy Mondays. Nωρίτερα, το 1985, η συνεργασία του με τους Stone Roses δεν είχε το καλύτερο αποτέλεσμα, αφού εκείνη την περίοδο είχαν ξεκινήσει τα προβλήματά του με το αλκοόλ και την ηρωίνη. Λίγο πριν το τέλος του, συνεργάστηκε με τους Kitchens Of Distinctions, The World Of Twist, The High, New Fast Automatic Daffodils. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 10 Απριλίου 1991.
Η συμβολή του Hannett, σε αυτό που αργότερα ονομάστηκε 'Manchester Sound', ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Κανένας από εκείνους τους υπέροχους (και επιδραστικούς) δίσκους της Factory δεν θα έφτανε τόσο όμορφα στα αυτιά μας, αν δεν ήταν αυτός. Ήταν ένας εξαιρετικός, διορατικός, πρωτοπόρος άνθρωπος της rock μουσικής και αυτό μπορεί κανείς να το διαπιστώσει βλέποντας τις ταινίες '24 Hour Party People' (2002) και 'Control' (2007). Η πρώτη έχει να κάνει με την ιστορία της Factory και τον Tony Wilson και η δεύτερη με τον Ian Curtis και τους Joy Division. Οι Dead Kennedys αναφέρουν το όνομά του στο intro του πολύ γνωστού τραγουδιού τους 'Nazi Punks Fuck Off' (χωρίς να έχουν συνεργαστεί ποτέ)...
Μartin Hannett's best moments:
1. Joy Division - 'Unknown Pleasures'
2. Magazine - 'The Correct Use Of Soap'
3. Section 25 - 'Always Now'
4. New Order - 'Movement'
5. The Names - 'Swimming'
6. John Cooper Clarke - 'Disguise In Love'
7. Happy Mondays - 'Bummed'
8. A Certain Ratio - 'To Each...'
9. The Durutti Column - 'The Return Of The Durutti Column'
10. Joy Division - 'Closer'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου