Σήμερα 16.00-17.00 στον Up 'n' Loud Web Radio θα έχετε την ευκαιρία να ακούσετε τραγούδια από τους Αnn Peebles, Sheena Easton, Kiss, Ιsobel Campbell, μαζί με punk rock από τους TV Smith's Explorers, The Pack, The Outcasts, The Insane και new wave από τους The B-52's, Blondie, Patti Smith Group, Japan, Modern English και Death In June. Τα γενέθλια του τραγουδιστή και συνθέτη των περισσότερων τραγουδιών των Death In June, Douglas Pearce, συμπίπτουν με την ημερομηνία που κυκλοφόρησε το πρώτο τους EP, 'Ηeaven Street'...
Oι Death In June δημιουργήθηκαν το 1981 από τους Douglas Pearce (σήμερα γίνεται 55 ετών), Tony Wakeford και Patrick Leagas. Νωρίτερα, ήταν όλοι μέλη του αντι-ναζιστικού punk rock συγκροτήματος Crisis. Από το 1977 και μέχρι το 1981, κατάφεραν να κυκλοφορήσουν ένα mini-LP και τρία singles. Τα υπόλοιπα μέλη των Crisis συνέχισαν στους Theatre Of Hate (Luke Rendall) και Carcrash International (Lester Jones).
Οι Death In June, άφησαν πίσω τους το punk rock των Crisis και κινήθηκαν σε πιό σκοτεινά μονοπάτια, βασίζοντας τον ήχο τους στο dark wave της εποχής και στο μιλιταριστικό χτύπημα των drums. Παρά το γεγονός, ότι στο ξεκίνημά τους τα θέματα στα τραγούδια τους ήταν κυρίως πολιτικά, όταν το 1985, ο Douglas P έμεινε το μοναδικό μέλος του group, η στιχουργική των Death In June στράφηκε σε πιό εσωτερικά θέματα και συναισθηματικές καταστάσεις. Πέρα από τους στίχους, όμως, ήταν και η μουσική του σχήματος που άλλαξε, αφού το dark wave των πρώτων χρόνων, έδωσε τη θέση του σε έναν ιδιοσυγκρασιακό, ακουστικό neo-folk ήχο.
Το συγκρότημα κυκλοφόρησε το EP 'Heaven Street' σαν σήμερα, το 1981 και έπαιξε ζωντανά για πρώτη φορά, το Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς, στο Λονδίνο. To 1982 ακολούθησε το single 'State Laughter/Holy Water' ενώ το 1983 ήρθε και το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ, με τίτλο 'The Guilty Have No Pride', το οποίο ανέβηκε στην κορυφή του UK Indie Chart.
Το γεγονός, ότι στις πρώτες τους κυκλοφορίες (αλλά και αρκετές φορές στη συνέχεια), οι Death In June χρησιμοποιούσαν σαν σύμβολο τους την Totenkopf, που εμφανιζόταν στις στολές των SS αλλά και παλαιότερα του Πρωσικού στρατού, μαζί με το νούμερο 6, προκάλεσε αντιδράσεις και έδωσε την αφορμή σε αρκετούς να χαρακτηρίσουν το συγκρότημα φιλοναζιστικό, άσχετα αν το παρελθόν τους με τους Crisis δεν έδειχνε κάτι τέτοιο. Ο Douglas P, σε συνέντευξή του, τόνισε ότι 'η νεκροκεφαλή συμβολίζει τον θάνατο ('death') και το νούμερο 6 συμβολίζει τον έκτο μήνα του έτους ('June'), και γι' αυτό το λόγο το συγκεκριμένο σύμβολο χρησιμοποιείται από το group'...
Παρόλα αυτά, πολλοί δεν πείστηκαν. Η συχνή χρησιμοποίηση συμβόλων από τη ναζιστική Γερμανία και το τρίτο Ράιχ, οι στρατιωτικές στολές επί σκηνής και η θεματική των τραγουδιών τους, έκαναν τους Death In June ένα πολύ αμφιλεγόμενο σχήμα. Το 1998, μάλιστα, μια ακτιβιστική ελβετική οργάνωση, κατάφερε να ακυρώσει μια συναυλία τους στη Λωζάνη και το 2003 ακυρώθηκε μια εμφάνισή τους στο Σικάγο, λόγω της δράσης μιας άλλης ακτιβιστικής οργάνωσης, η οποία, δεν δέχτηκε καν την πρόταση του διοργανωτή και του Douglas P για να πάνε τα έσοδα της συναυλίας σε μιά οργάνωση που προωθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα! Στη Γερμανία, οι δίσκοι τους 'Brown Book' (1987) και 'Rose Clouds Of Holocaust' (1995) έχουν απαγορευτεί από το 2005 και παρά τις εκτενείς εξηγήσεις του συγκροτήματος στη Γερμανική κυβέρνηση, για τους συμβολισμούς και τη θεματική των τραγουδιών. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Douglas P: 'υπάρχει ένα ενδιαφέρον για τα θέματα του τρίτου Ράιχ. Είχε ένα τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο σύγχρονο κόσμο που κανείς δεν μπορεί να το αγνοήσει. Παρόλα αυτά, διαβάζω περισσότερες φορές το 'Das Kapital' του Μαρξ, πάρά το 'Mein Kampf' του Χίτλερ'. Aπό την άλλη πάλι, το γεγονός ότι ο ηγέτης των Death In June είναι ομοφυλόφιλος και έχει, κατά καιρούς, συνεργαστεί με εβραίους (έχοντας παίξει συναυλία και στο Ισραήλ), ακυρώνει αυτόματα τις φήμες για τη σχέσεις του με τον ναζισμό...
Επανερχόμενοι στη μουσική του συγκροτήματος, αξίζει να αναφέρουμε μερικές από τις σημαντικότερες στιγμές, της μέχρι σήμερα πορείας τους. Το 'Νada!' του 1985 είναι μια από τις καλύτερες δουλειές τους και περιέχει αρκετά στοιχεία ηλεκτρονικής μουσικής. Είναι, επίσης, ο πρώτος δίσκος στον οποίο συνεργάστηκε μαζί τους ο David Tibet των Current 93. Ο ίδιος, συμμετείχε και σε μια σειρά από δίσκους, που για πολλούς, είναι οι καλύτεροι των Death In June. Μιλάμε για τα 'The World That Summer' (1986), 'Brown Book' (1987), 'The Wall Of Sacrifice' (1989). Μεγάλο ενδιαφέρον έχει, επίσης, ο δίσκος που κυκλοφόρησαν από κοινού σαν 'Death In June/Current 93' με τίτλο '1888'.
Όσον αφορά την πιό πρόσφατη, neo-folk περίοδο των Death In June, οι καλύτερες στιγμές τους είναι οι δίσκοι 'Βut, What Ends When The Symbols Shatter?' (1992), 'Rose Clouds Of Holocaust' (1995) και 'Take Care And Control' (1998). Αξίζει να αναφέρουμε τις αρκετές και ενδιαφέρουσες συνεργασίες του Douglas P, αφού, πέρα από τον David Tibet, ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από το όνομα Death In June, έχει ηχογραφήσει με τον Boyd Rice (NON), το γαλλικό συγκρότημα Les Joyaux De La Princesse, τον John Murphy (SPK), τους Der Blutharsch, τον Andreas Ritter (Forseti). Τα υπόλοιπα μέλη του group, από την αρχική σύνθεση, συνέχισαν να ασχολούνται με τη μουσική. Ο Tony Wakeford δημιούργησε τους Sol Invictus και ο Patrick Leagas τους Sixth Comm...
Στο clip που ακολουθεί, παρακολουθήστε το 'Heaven Street', από μια, σχετικά πρόσφατη εμφάνιση των Death In June στην Αθήνα.
Death In June's best moments:
1. 'Break The Black Ice'
2. 'Fields'
3. 'Heaven Street'
4. 'Carousel'
5. 'Doubt To Nothing'
6. 'In Sacrilege'
7. 'To Drown A Rose'
8. 'She Said Destroy'
9. 'All Alone In Her Nirvana'
10. 'Fall Apart'
Oι Death In June δημιουργήθηκαν το 1981 από τους Douglas Pearce (σήμερα γίνεται 55 ετών), Tony Wakeford και Patrick Leagas. Νωρίτερα, ήταν όλοι μέλη του αντι-ναζιστικού punk rock συγκροτήματος Crisis. Από το 1977 και μέχρι το 1981, κατάφεραν να κυκλοφορήσουν ένα mini-LP και τρία singles. Τα υπόλοιπα μέλη των Crisis συνέχισαν στους Theatre Of Hate (Luke Rendall) και Carcrash International (Lester Jones).
Οι Death In June, άφησαν πίσω τους το punk rock των Crisis και κινήθηκαν σε πιό σκοτεινά μονοπάτια, βασίζοντας τον ήχο τους στο dark wave της εποχής και στο μιλιταριστικό χτύπημα των drums. Παρά το γεγονός, ότι στο ξεκίνημά τους τα θέματα στα τραγούδια τους ήταν κυρίως πολιτικά, όταν το 1985, ο Douglas P έμεινε το μοναδικό μέλος του group, η στιχουργική των Death In June στράφηκε σε πιό εσωτερικά θέματα και συναισθηματικές καταστάσεις. Πέρα από τους στίχους, όμως, ήταν και η μουσική του σχήματος που άλλαξε, αφού το dark wave των πρώτων χρόνων, έδωσε τη θέση του σε έναν ιδιοσυγκρασιακό, ακουστικό neo-folk ήχο.
Το συγκρότημα κυκλοφόρησε το EP 'Heaven Street' σαν σήμερα, το 1981 και έπαιξε ζωντανά για πρώτη φορά, το Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς, στο Λονδίνο. To 1982 ακολούθησε το single 'State Laughter/Holy Water' ενώ το 1983 ήρθε και το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ, με τίτλο 'The Guilty Have No Pride', το οποίο ανέβηκε στην κορυφή του UK Indie Chart.
Το γεγονός, ότι στις πρώτες τους κυκλοφορίες (αλλά και αρκετές φορές στη συνέχεια), οι Death In June χρησιμοποιούσαν σαν σύμβολο τους την Totenkopf, που εμφανιζόταν στις στολές των SS αλλά και παλαιότερα του Πρωσικού στρατού, μαζί με το νούμερο 6, προκάλεσε αντιδράσεις και έδωσε την αφορμή σε αρκετούς να χαρακτηρίσουν το συγκρότημα φιλοναζιστικό, άσχετα αν το παρελθόν τους με τους Crisis δεν έδειχνε κάτι τέτοιο. Ο Douglas P, σε συνέντευξή του, τόνισε ότι 'η νεκροκεφαλή συμβολίζει τον θάνατο ('death') και το νούμερο 6 συμβολίζει τον έκτο μήνα του έτους ('June'), και γι' αυτό το λόγο το συγκεκριμένο σύμβολο χρησιμοποιείται από το group'...
Παρόλα αυτά, πολλοί δεν πείστηκαν. Η συχνή χρησιμοποίηση συμβόλων από τη ναζιστική Γερμανία και το τρίτο Ράιχ, οι στρατιωτικές στολές επί σκηνής και η θεματική των τραγουδιών τους, έκαναν τους Death In June ένα πολύ αμφιλεγόμενο σχήμα. Το 1998, μάλιστα, μια ακτιβιστική ελβετική οργάνωση, κατάφερε να ακυρώσει μια συναυλία τους στη Λωζάνη και το 2003 ακυρώθηκε μια εμφάνισή τους στο Σικάγο, λόγω της δράσης μιας άλλης ακτιβιστικής οργάνωσης, η οποία, δεν δέχτηκε καν την πρόταση του διοργανωτή και του Douglas P για να πάνε τα έσοδα της συναυλίας σε μιά οργάνωση που προωθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα! Στη Γερμανία, οι δίσκοι τους 'Brown Book' (1987) και 'Rose Clouds Of Holocaust' (1995) έχουν απαγορευτεί από το 2005 και παρά τις εκτενείς εξηγήσεις του συγκροτήματος στη Γερμανική κυβέρνηση, για τους συμβολισμούς και τη θεματική των τραγουδιών. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Douglas P: 'υπάρχει ένα ενδιαφέρον για τα θέματα του τρίτου Ράιχ. Είχε ένα τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο σύγχρονο κόσμο που κανείς δεν μπορεί να το αγνοήσει. Παρόλα αυτά, διαβάζω περισσότερες φορές το 'Das Kapital' του Μαρξ, πάρά το 'Mein Kampf' του Χίτλερ'. Aπό την άλλη πάλι, το γεγονός ότι ο ηγέτης των Death In June είναι ομοφυλόφιλος και έχει, κατά καιρούς, συνεργαστεί με εβραίους (έχοντας παίξει συναυλία και στο Ισραήλ), ακυρώνει αυτόματα τις φήμες για τη σχέσεις του με τον ναζισμό...
Επανερχόμενοι στη μουσική του συγκροτήματος, αξίζει να αναφέρουμε μερικές από τις σημαντικότερες στιγμές, της μέχρι σήμερα πορείας τους. Το 'Νada!' του 1985 είναι μια από τις καλύτερες δουλειές τους και περιέχει αρκετά στοιχεία ηλεκτρονικής μουσικής. Είναι, επίσης, ο πρώτος δίσκος στον οποίο συνεργάστηκε μαζί τους ο David Tibet των Current 93. Ο ίδιος, συμμετείχε και σε μια σειρά από δίσκους, που για πολλούς, είναι οι καλύτεροι των Death In June. Μιλάμε για τα 'The World That Summer' (1986), 'Brown Book' (1987), 'The Wall Of Sacrifice' (1989). Μεγάλο ενδιαφέρον έχει, επίσης, ο δίσκος που κυκλοφόρησαν από κοινού σαν 'Death In June/Current 93' με τίτλο '1888'.
Όσον αφορά την πιό πρόσφατη, neo-folk περίοδο των Death In June, οι καλύτερες στιγμές τους είναι οι δίσκοι 'Βut, What Ends When The Symbols Shatter?' (1992), 'Rose Clouds Of Holocaust' (1995) και 'Take Care And Control' (1998). Αξίζει να αναφέρουμε τις αρκετές και ενδιαφέρουσες συνεργασίες του Douglas P, αφού, πέρα από τον David Tibet, ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από το όνομα Death In June, έχει ηχογραφήσει με τον Boyd Rice (NON), το γαλλικό συγκρότημα Les Joyaux De La Princesse, τον John Murphy (SPK), τους Der Blutharsch, τον Andreas Ritter (Forseti). Τα υπόλοιπα μέλη του group, από την αρχική σύνθεση, συνέχισαν να ασχολούνται με τη μουσική. Ο Tony Wakeford δημιούργησε τους Sol Invictus και ο Patrick Leagas τους Sixth Comm...
Στο clip που ακολουθεί, παρακολουθήστε το 'Heaven Street', από μια, σχετικά πρόσφατη εμφάνιση των Death In June στην Αθήνα.
Death In June's best moments:
1. 'Break The Black Ice'
2. 'Fields'
3. 'Heaven Street'
4. 'Carousel'
5. 'Doubt To Nothing'
6. 'In Sacrilege'
7. 'To Drown A Rose'
8. 'She Said Destroy'
9. 'All Alone In Her Nirvana'
10. 'Fall Apart'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου