Έλειψαν καινούργια άρθρα για δύο ημέρες λόγω φόρτου εργασίας αλλά σήμερα επανέρχομαι για να γράψω μερικά λόγια για έναν πολύ αγαπημένο συνθέτη και τραγουδιστή. Η σημερινή εκπομπή (16.00-17.00 στον Up 'n' Loud Web Radio) θα είναι αφιερωμένη στον μοναδικό Jeffrey Lee Pierce και τα τραγούδια του...
O Jeffrey Lee Pierce είχε γεννηθεί σαν σήμερα, 27 Ιουνίου 1958, σε μια εργατική συνοικία του Los Angeles της California και πήγε σχολείο στην περιοχή Granada Hills της ίδιας πόλης. Ασχολήθηκε σοβαρά με το θέατρο, παίζοντας σε σχολικές παραστάσεις και γράφοντας δικά του έργα, κυρίως πειραματικά μονόπρακτα. Η μουσική ήταν η επόμενη μεγάλη του αγάπη. Αρχίζοντας από τους Sparks και τους Roxy Music, ο Jeffrey Lee Pierce στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη reggae, κάνοντας μάλιστα και ταξίδια στη Jamaica για να μελετήσει καλύτερα τη συγκεκριμένη μουσική. Τα πάντα άλλαξαν, όμως, με την έλευση του punk rock...
Στα μέσα των 70's ο Jeffrey έγινε θαμώνας των συναυλιακών χώρων και των clubs του Hollywood και σύντομα βρέθηκε να γράφει άρθρα για το μουσικό περιοδικό 'Slash', ενώ εκείνη την εποχή έκανε και τις πρώτες του προσπάθειες σαν μουσικός. Το στυλιζάρισμα του punk και το γεγονός ότι η reggae δεν ήταν ένα είδος μουσικής που θα μπορούσε να τον εκφράσει και να το ακολουθήσει, έκαναν τον Pierce να στραφεί προς τα πρώιμα blues σαν πηγή έμπνευσης και δημιουργίας.
Παράλληλα με τις υπόλοιπες δραστηριότητές του, διετέλεσε πρόεδρος του fan club των Blondie και, λόγω της θέσης αυτής, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει την Debbie Harry (η οποία στη συνέχεια υποστήριξε θερμά τη μουσική του) και τον Chris Stein (στην εταιρία του οποίου κυκλοφόρησαν τον δεύτερο δίσκο της καριέρας τους οι Gun Club).
Το 1979 ο Pierce, μαζί με τους Kid Congo Powers, Don Snowden, Brad Dunning και την τραγουδίστρια Pleasant Gehman, δημιούργησαν τους Cyclones. Η πρώτη τους εμφάνιση έγινε σε ένα club του Sunset Strip μαζί με τις Go Go's. Η Gehman αποχώρησε μετά τη συγκεκριμένη συναυλία και το σχήμα υιοθέτησε το όνομα The Creeping Ritual με τον Jeffrey να αναλαμβάνει τα φωνητικά. Το όνομα The Gun Club προέκυψε όταν τους το πρότεινε ο φίλος και συγκάτοικος του Pierce, Keith Morris (Black Flag, Circle Jerks). Πριν κλείσει το 1980, οι Snowden και Dunning αποχώρησαν και αντικαταστάθηκαν από τους Rob Ritter και Terry Graham (και οι δύο πρώην μέλη των Bags), ενώ και ο Kid Congo Powers αποφάσισε να εγκαταλείψει το συγκρότημα για χάρη των Cramps. Στη θέση του ήρθε ο Ward Dotson.
Το ντεμπούτο του Jeffrey Lee Pierce στη δισκογραφία έγινε το 1981 με το δίσκο των Gun Club, 'Fire Of Love' σε παραγωγή του Tito Larriva (The Plugz) και Chris D (The Flesh Eaters). Ήταν ένας καταπληκτικός δίσκος επηρεασμένος από τα delta blues, τη μαύρη μαγεία και το rockabilly. Ένα άλμπουμ που όμοιό του δεν είχε ακουστεί ποτέ ξανά και, όπως ήταν λογικό, επηρέασε μια ολόκληρη γενιά μουσικών που ασχολήθηκαν με το psychobilly στα επόμενα χρόνια. Ο Jack White (The White Stripes) είχε δηλώσει κάποτε, ότι τα τραγούδια αυτού του δίσκου θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία!
Το 1982, οι Gun Club ηχογράφησαν στη Νέα Υόρκη το δίσκο 'Miami', έναν από τους πλέον αγαπημένους μου όλων των εποχών. Στη θέση του παραγωγού κάθησε ο Chris Stein (Βlondie) ενώ η Debbie Harry συμμετέχει στα φωνητικά με το ψευδώνυμο D.H. Lawrence. Στο άλμπουμ περιέχεται και μια απο τις μεγαλύτερες country-punk στιγμές, το μελαγχολικό 'Mother Of Earth'. Αμέσως μετά την κυκλοφορία του 'Miami', ο Rob Ritter έφυγε απ' το group για να σχηματίσει τους 45 Grave. Στη θέση του ήρθε η Patricia Morrison (κι αυτή πρώην μέλος των Bags) ενώ παράλληλα αποχώρησαν, εν μέσω διαφωνιών με τον Pierce, και οι Graham και Dotson. Aντικαταστάτες τους ήταν οι Jim Duckworth και Dee Pop από τους Bush Tetras. Mε αυτή τη σύνθεση (που δεν κράτησε παρά μόνο μερικούς μήνες) ηχογραφήθηκε το EP 'Death Party' (1983).
Με την επιστροφή του Terry Graham, αλλά και του Kid Congo Powers, ο Jeffrey Lee Pierce κατάφερε να ηχογραφήσει το φιλόδοξο 'The Las Vegas Story' (1984), το οποίο ήταν ένα ακόμη εξαιρετικό άλμπουμ, αλλά δεν κατάφερε να χαρίσει στο συγκρότημα την μεγάλη επιτυχία που ονειρεύτηκε. Ο ήχος του δίσκου ήταν μια στροφή προς τις standard rock φόρμες, χωρίς όμως να λείπουν τα voodoo psychobilly στοιχεία που χαρακτήρισαν τους Gun Club. Aξίζει να αναφέρουμε και τη συμμετοχή του Dave Alvin (The Blasters) σε κάποια από τα τραγούδια του δίσκου.
Στα τέλη του '84, το συγκρότημα διέλυσε, με τους Morrison και Kid Congo να συνεργάζονται σαν Fur Bible (ενώ αργότερα η Morrison βρέθηκε στους Sisters Of Mercy και ο Congo στους Bad Seeds του Nick Cave) και τον Jeffrey Lee Pierce να κυκλοφορεί τον πρώτο του solo δίσκο με τίτλο 'Wildweed' (1985). Είχε προηγηθεί το EP 'Flamingo', το οποίο περιέχει το πανέμορφο 'Get Away'. Mαζί με τον Pierce ηχογράφησαν μέλη των Cure και των Clock DVA για τις συγκεκριμένες κυκλοφορίες, ενώ κιθάρα έπαιξε η τότε φιλενάδα του, Romi Mori.
Σύντομα, οι Gun Club επανασυνδέθηκαν, έχοντας σαν μέλη την Mori, τον Kid Congo και τον Nick Sanderson (Clock DVA). Mε αυτή τη σύνθεση παρουσίασαν το πολύ καλό 'Mother Juno' (1987) σε παραγωγή του Robin Guthrie (Cocteau Twins). Στο τραγούδι 'Yellow Eyes' παίζει κιθάρα ο Blixa Bargeld (Einsturzende Neubauten, The Bad Seeds) ενώ το 'The Breaking Hands' είναι το καλύτερο τραγούδι που δεν είπαν ποτέ οι Cocteau Twins!
Πέρασαν τρία χρόνια για το επόμενο βήμα των Gun Club, που ονομάστηκε 'Pastoral Hide And Seek' (1990). Aυτός ο δίσκος κυκλοφόρησε από την Play It Again Sam Records και την παραγωγή ανέλαβε (επιτυχημένα) ο ίδιος ο Pierce. Eκείνη την εποχή ο Jeffrey εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο. Ακολούθησε το EP 'Divinity' (1991) στο οποίο το συγκρότημα διασκεύασε το 'Black Hole' των Urinals. Εκείνη την περίοδο αποχώρησε ο Sanderson για να ασχοληθεί με τους World Of Twist, αλλά επέστρεψε στο group λίγους μήνες αργότερα. Στα πρώτα χρόνια των 90's, δυστυχώς, η υγεία του Jeffrey Lee Pierce πήγαινε απ' το κακό στο χειρότερο με το ακλοόλ και τα ναρκωτικά να έχουν γίνει πλέον μόνιμοι σύντροφοί του. Τον είχα συναντήσει τότε, σε μια συναυλία τους στη Θεσσαλονίκη και είχα την ευκαιρία να πω μερικά πράγματα μαζί του, όση ώρα δεν ασχολούταν με το μπουκάλι bourbon που είχε πάντα μαζί του...
To '92 κυκλοφόρησε ένας ακόμη δίσκος με τον Jeffrey Lee Pierce εκτός Gun Club. Eίχε τίτλο 'Ramblin' Jeffrey Lee And Cypress Grove With Willie Love' και περιείχε συνθέσεις που παρέπεμπαν στα blues του Mississippi, με κορυφαία στιγμή το 'Go Tell The Mountain'. Tην επόμενη χρονιά, βγήκε στην αγορά και ο δίσκος που έμμελε να ήταν ο τελευταίος της δισκογραφίας των Gun Club. Ο τίτλος του ήταν 'Lucky Jim' (1993) και ηχογραφήθηκε με τον Jeffrey να αναλαμβάνει όλα τα κιθαριστικά μέρη. Το 1994, οι Sanderson και Mori αποχώρησαν από το σχήμα από τη στιγμή που συνδέθηκαν ερωτικά. Η Mori ήταν φιλενάδα του Pierce επί πολλά χρόνια, και το γεγονός αυτό επηρέασε σημαντικά την ψυχολογική του κατάσταση. Έχοντας κάνει σημαντικές προσπάθειες να σταματήσει τα ναρκωτικά και να ελλατώσει το αλκοόλ, η σχέση που προέκυψε μεταξύ των δύο συνεργατών του, πήγε τον Pierce πολύ πίσω όσον αφορά αυτή του την προσπάθεια.
Πέρα από αυτά, κατάφερε να γράψει την αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε με τίτλο 'Go Tell The Mountain' και περιέχει σκληρή γλώσσα για κάποιους από τους συνεργάτες του. Το 1995 έκανε την τελευταία του περιοδεία με τους Gun Club και πέρασε για δεύτερη φορά από τη Θεσσαλονίκη. Το Μάρτιο του 1996 υπέστη καρδιακή προσβολή από την οποία επέζησε προσωρινά, για να αφήσει την τελευταία του πνοή στις 31 του μήνα, από εγκεφαλική αιμορραγία. Ήταν μόλις 37 ετών.
Η παρουσία του σπουδαίου αυτού συνθέτη και τραγουδιστή, επηρέασε πάρα πολλούς μετέπειτα, αλλά και σύγχρονους μ' αυτόν, μουσικούς. Όντας το πρώτο σχήμα που κατάφερε να συνδιάσει το punk rock με τα blues, oι Gun Club έδειξαν το δρόμο σε ονόματα όπως οι R.E.M., The White Stripes, 16 Horsepower, Pixies, Mark Lanegan, Steve Wynn και πολλούς άλλους. Οι Blondie, στο δίσκο τους 'No Exit' αφιέρωσαν το τραγούδι 'Under The Gun' στον Pierce, ενώ τα τραγούδια του με τους Gun Club διασκευάστηκαν κατά κόρον και συνεχίζουν να ακούγονται και να διασκευάζονται.
Ο Jeffrey Lee Pierce ήταν μια από τις σημαντικότερες μορφές της αμερικανικής rock σκηνής των τελευταίων χρόνων, ένας ανήσυχος, αντισυμβατικός και πολύ ιδιαίτερος rock καλλιτέχνης. Λίγοι μουσικοί πέρασαν και είχαν το δικό του εκτόπισμα και ειδικό βάρος. Ελπίζω να ζήσει για πάντα μέσα από τα τραγούδια που μας άφησε για να προσέχουμε και να αγαπάμε...
Τhe Gun Club's best moments:
1. 'Mother Of Earth'
2. 'Sex Beat'
3. 'Carry Home'
4. 'For The Love Of Ivy'
5. 'Walkin' With The Beast'
6. 'Hearts'
7. 'Moonlight Motel'
8. 'Idiot Waltz'
9. 'Sorrow Knows'
10. 'Brother And Sister'
O Jeffrey Lee Pierce είχε γεννηθεί σαν σήμερα, 27 Ιουνίου 1958, σε μια εργατική συνοικία του Los Angeles της California και πήγε σχολείο στην περιοχή Granada Hills της ίδιας πόλης. Ασχολήθηκε σοβαρά με το θέατρο, παίζοντας σε σχολικές παραστάσεις και γράφοντας δικά του έργα, κυρίως πειραματικά μονόπρακτα. Η μουσική ήταν η επόμενη μεγάλη του αγάπη. Αρχίζοντας από τους Sparks και τους Roxy Music, ο Jeffrey Lee Pierce στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη reggae, κάνοντας μάλιστα και ταξίδια στη Jamaica για να μελετήσει καλύτερα τη συγκεκριμένη μουσική. Τα πάντα άλλαξαν, όμως, με την έλευση του punk rock...
Στα μέσα των 70's ο Jeffrey έγινε θαμώνας των συναυλιακών χώρων και των clubs του Hollywood και σύντομα βρέθηκε να γράφει άρθρα για το μουσικό περιοδικό 'Slash', ενώ εκείνη την εποχή έκανε και τις πρώτες του προσπάθειες σαν μουσικός. Το στυλιζάρισμα του punk και το γεγονός ότι η reggae δεν ήταν ένα είδος μουσικής που θα μπορούσε να τον εκφράσει και να το ακολουθήσει, έκαναν τον Pierce να στραφεί προς τα πρώιμα blues σαν πηγή έμπνευσης και δημιουργίας.
Παράλληλα με τις υπόλοιπες δραστηριότητές του, διετέλεσε πρόεδρος του fan club των Blondie και, λόγω της θέσης αυτής, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει την Debbie Harry (η οποία στη συνέχεια υποστήριξε θερμά τη μουσική του) και τον Chris Stein (στην εταιρία του οποίου κυκλοφόρησαν τον δεύτερο δίσκο της καριέρας τους οι Gun Club).
Το 1979 ο Pierce, μαζί με τους Kid Congo Powers, Don Snowden, Brad Dunning και την τραγουδίστρια Pleasant Gehman, δημιούργησαν τους Cyclones. Η πρώτη τους εμφάνιση έγινε σε ένα club του Sunset Strip μαζί με τις Go Go's. Η Gehman αποχώρησε μετά τη συγκεκριμένη συναυλία και το σχήμα υιοθέτησε το όνομα The Creeping Ritual με τον Jeffrey να αναλαμβάνει τα φωνητικά. Το όνομα The Gun Club προέκυψε όταν τους το πρότεινε ο φίλος και συγκάτοικος του Pierce, Keith Morris (Black Flag, Circle Jerks). Πριν κλείσει το 1980, οι Snowden και Dunning αποχώρησαν και αντικαταστάθηκαν από τους Rob Ritter και Terry Graham (και οι δύο πρώην μέλη των Bags), ενώ και ο Kid Congo Powers αποφάσισε να εγκαταλείψει το συγκρότημα για χάρη των Cramps. Στη θέση του ήρθε ο Ward Dotson.
Το ντεμπούτο του Jeffrey Lee Pierce στη δισκογραφία έγινε το 1981 με το δίσκο των Gun Club, 'Fire Of Love' σε παραγωγή του Tito Larriva (The Plugz) και Chris D (The Flesh Eaters). Ήταν ένας καταπληκτικός δίσκος επηρεασμένος από τα delta blues, τη μαύρη μαγεία και το rockabilly. Ένα άλμπουμ που όμοιό του δεν είχε ακουστεί ποτέ ξανά και, όπως ήταν λογικό, επηρέασε μια ολόκληρη γενιά μουσικών που ασχολήθηκαν με το psychobilly στα επόμενα χρόνια. Ο Jack White (The White Stripes) είχε δηλώσει κάποτε, ότι τα τραγούδια αυτού του δίσκου θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία!
Το 1982, οι Gun Club ηχογράφησαν στη Νέα Υόρκη το δίσκο 'Miami', έναν από τους πλέον αγαπημένους μου όλων των εποχών. Στη θέση του παραγωγού κάθησε ο Chris Stein (Βlondie) ενώ η Debbie Harry συμμετέχει στα φωνητικά με το ψευδώνυμο D.H. Lawrence. Στο άλμπουμ περιέχεται και μια απο τις μεγαλύτερες country-punk στιγμές, το μελαγχολικό 'Mother Of Earth'. Αμέσως μετά την κυκλοφορία του 'Miami', ο Rob Ritter έφυγε απ' το group για να σχηματίσει τους 45 Grave. Στη θέση του ήρθε η Patricia Morrison (κι αυτή πρώην μέλος των Bags) ενώ παράλληλα αποχώρησαν, εν μέσω διαφωνιών με τον Pierce, και οι Graham και Dotson. Aντικαταστάτες τους ήταν οι Jim Duckworth και Dee Pop από τους Bush Tetras. Mε αυτή τη σύνθεση (που δεν κράτησε παρά μόνο μερικούς μήνες) ηχογραφήθηκε το EP 'Death Party' (1983).
Με την επιστροφή του Terry Graham, αλλά και του Kid Congo Powers, ο Jeffrey Lee Pierce κατάφερε να ηχογραφήσει το φιλόδοξο 'The Las Vegas Story' (1984), το οποίο ήταν ένα ακόμη εξαιρετικό άλμπουμ, αλλά δεν κατάφερε να χαρίσει στο συγκρότημα την μεγάλη επιτυχία που ονειρεύτηκε. Ο ήχος του δίσκου ήταν μια στροφή προς τις standard rock φόρμες, χωρίς όμως να λείπουν τα voodoo psychobilly στοιχεία που χαρακτήρισαν τους Gun Club. Aξίζει να αναφέρουμε και τη συμμετοχή του Dave Alvin (The Blasters) σε κάποια από τα τραγούδια του δίσκου.
Στα τέλη του '84, το συγκρότημα διέλυσε, με τους Morrison και Kid Congo να συνεργάζονται σαν Fur Bible (ενώ αργότερα η Morrison βρέθηκε στους Sisters Of Mercy και ο Congo στους Bad Seeds του Nick Cave) και τον Jeffrey Lee Pierce να κυκλοφορεί τον πρώτο του solo δίσκο με τίτλο 'Wildweed' (1985). Είχε προηγηθεί το EP 'Flamingo', το οποίο περιέχει το πανέμορφο 'Get Away'. Mαζί με τον Pierce ηχογράφησαν μέλη των Cure και των Clock DVA για τις συγκεκριμένες κυκλοφορίες, ενώ κιθάρα έπαιξε η τότε φιλενάδα του, Romi Mori.
Σύντομα, οι Gun Club επανασυνδέθηκαν, έχοντας σαν μέλη την Mori, τον Kid Congo και τον Nick Sanderson (Clock DVA). Mε αυτή τη σύνθεση παρουσίασαν το πολύ καλό 'Mother Juno' (1987) σε παραγωγή του Robin Guthrie (Cocteau Twins). Στο τραγούδι 'Yellow Eyes' παίζει κιθάρα ο Blixa Bargeld (Einsturzende Neubauten, The Bad Seeds) ενώ το 'The Breaking Hands' είναι το καλύτερο τραγούδι που δεν είπαν ποτέ οι Cocteau Twins!
Πέρασαν τρία χρόνια για το επόμενο βήμα των Gun Club, που ονομάστηκε 'Pastoral Hide And Seek' (1990). Aυτός ο δίσκος κυκλοφόρησε από την Play It Again Sam Records και την παραγωγή ανέλαβε (επιτυχημένα) ο ίδιος ο Pierce. Eκείνη την εποχή ο Jeffrey εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο. Ακολούθησε το EP 'Divinity' (1991) στο οποίο το συγκρότημα διασκεύασε το 'Black Hole' των Urinals. Εκείνη την περίοδο αποχώρησε ο Sanderson για να ασχοληθεί με τους World Of Twist, αλλά επέστρεψε στο group λίγους μήνες αργότερα. Στα πρώτα χρόνια των 90's, δυστυχώς, η υγεία του Jeffrey Lee Pierce πήγαινε απ' το κακό στο χειρότερο με το ακλοόλ και τα ναρκωτικά να έχουν γίνει πλέον μόνιμοι σύντροφοί του. Τον είχα συναντήσει τότε, σε μια συναυλία τους στη Θεσσαλονίκη και είχα την ευκαιρία να πω μερικά πράγματα μαζί του, όση ώρα δεν ασχολούταν με το μπουκάλι bourbon που είχε πάντα μαζί του...
To '92 κυκλοφόρησε ένας ακόμη δίσκος με τον Jeffrey Lee Pierce εκτός Gun Club. Eίχε τίτλο 'Ramblin' Jeffrey Lee And Cypress Grove With Willie Love' και περιείχε συνθέσεις που παρέπεμπαν στα blues του Mississippi, με κορυφαία στιγμή το 'Go Tell The Mountain'. Tην επόμενη χρονιά, βγήκε στην αγορά και ο δίσκος που έμμελε να ήταν ο τελευταίος της δισκογραφίας των Gun Club. Ο τίτλος του ήταν 'Lucky Jim' (1993) και ηχογραφήθηκε με τον Jeffrey να αναλαμβάνει όλα τα κιθαριστικά μέρη. Το 1994, οι Sanderson και Mori αποχώρησαν από το σχήμα από τη στιγμή που συνδέθηκαν ερωτικά. Η Mori ήταν φιλενάδα του Pierce επί πολλά χρόνια, και το γεγονός αυτό επηρέασε σημαντικά την ψυχολογική του κατάσταση. Έχοντας κάνει σημαντικές προσπάθειες να σταματήσει τα ναρκωτικά και να ελλατώσει το αλκοόλ, η σχέση που προέκυψε μεταξύ των δύο συνεργατών του, πήγε τον Pierce πολύ πίσω όσον αφορά αυτή του την προσπάθεια.
Πέρα από αυτά, κατάφερε να γράψει την αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε με τίτλο 'Go Tell The Mountain' και περιέχει σκληρή γλώσσα για κάποιους από τους συνεργάτες του. Το 1995 έκανε την τελευταία του περιοδεία με τους Gun Club και πέρασε για δεύτερη φορά από τη Θεσσαλονίκη. Το Μάρτιο του 1996 υπέστη καρδιακή προσβολή από την οποία επέζησε προσωρινά, για να αφήσει την τελευταία του πνοή στις 31 του μήνα, από εγκεφαλική αιμορραγία. Ήταν μόλις 37 ετών.
Η παρουσία του σπουδαίου αυτού συνθέτη και τραγουδιστή, επηρέασε πάρα πολλούς μετέπειτα, αλλά και σύγχρονους μ' αυτόν, μουσικούς. Όντας το πρώτο σχήμα που κατάφερε να συνδιάσει το punk rock με τα blues, oι Gun Club έδειξαν το δρόμο σε ονόματα όπως οι R.E.M., The White Stripes, 16 Horsepower, Pixies, Mark Lanegan, Steve Wynn και πολλούς άλλους. Οι Blondie, στο δίσκο τους 'No Exit' αφιέρωσαν το τραγούδι 'Under The Gun' στον Pierce, ενώ τα τραγούδια του με τους Gun Club διασκευάστηκαν κατά κόρον και συνεχίζουν να ακούγονται και να διασκευάζονται.
Ο Jeffrey Lee Pierce ήταν μια από τις σημαντικότερες μορφές της αμερικανικής rock σκηνής των τελευταίων χρόνων, ένας ανήσυχος, αντισυμβατικός και πολύ ιδιαίτερος rock καλλιτέχνης. Λίγοι μουσικοί πέρασαν και είχαν το δικό του εκτόπισμα και ειδικό βάρος. Ελπίζω να ζήσει για πάντα μέσα από τα τραγούδια που μας άφησε για να προσέχουμε και να αγαπάμε...
Τhe Gun Club's best moments:
1. 'Mother Of Earth'
2. 'Sex Beat'
3. 'Carry Home'
4. 'For The Love Of Ivy'
5. 'Walkin' With The Beast'
6. 'Hearts'
7. 'Moonlight Motel'
8. 'Idiot Waltz'
9. 'Sorrow Knows'
10. 'Brother And Sister'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου