Μερικά πολύ σημαντικά γεγονότα συνέβησαν στο παρελθόν σαν σήμερα 22 Νοεμβρίου. Η δολοφονία του αμερικανού προέδρου John F. Kennedy, η ανεξαρτησία του Λίβανου από τη Γαλλία, η καθιέρωση του διεθνές σήματος κινδύνου, η αυτοκτονία του αυστραλού rock star Michael Hutchence, o θάνατος του Epic Soundtracks (Swell Maps, Crime & The City Solution, These Immortal Souls), η κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ των Beatles. Επίσης σήμερα έχουν γενέθλια κάποιοι πολύ γνωστοί καλλιτέχνες όπως ο Ville Valo, η Tina Weymouth (Talking Heads, Tom Tom Club), η τραγουδίστρια Horse, η όμορφη ηθοποιός Scarlett Johansson και η Karen O των Yeah Yeah Yeahs. Η νοσταλγία που μου βγαίνει, όμως, κάθε φορά που τους θυμάμαι, με κάνει σήμερα να γράψω κάποια πράγματα για τους Japan...
Στις 22 Νοεμβρίου 1982 είχαν δώσει το τελευταίο, από μια σειρά έξι sold out κονσέρτων, στο πολύ γνωστό Hammersmith Odeon του Λονδίνου. Ήταν η τελευταία φορά που οι Japan εμφανίστηκαν ζωντανά στο βρετανικό κοινό. Ακολούθησαν μερικές live εμφανίσεις ακόμη και το Δεκέμβρη εκείνης της χρονιάς πραγματοποίησαν και την τελευταία τους συναυλία στην Nagoya (Ιαπωνία). Κατόπιν, το συγκρότημα διέλυσε (στο απώγειο της δημοτικότητάς του) και τα μέλη του ακολούθησαν το δικό τους δρόμο...
Δημιουργήθηκαν στο Λονδίνο το 1974 από τα αδέλφια David Sylvian και Steve Jansen (Batt το κανονικό τους όνομα) μαζί με τον Richard Barbieri και τον Mick Karn. Αργότερα προστέθηκε στο σχήμα και ο κιθαρίστας Rob Dean. Σε ένα διαγωνισμό συγκροτημάτων κέρδισαν δισκογραφικό συμβόλαιο με τη γερμανική εταιρία δίσκων Hansa και ξεκίνησαν τις πρώτες τους ηχογραφήσεις επηρεασμένοι από την glam rock σκηνή (T-Rex) και ονόματα όπως David Bowie, Roxy Music, New York Dolls. Τα πρώτα τους άλμπουμ, όμως, κυκλοφόρησαν το 1978 και θεωρήθηκαν εκτός τόπου και χρόνου από τους βρετανούς μουσικοκριτικούς, μια που, ήταν η εποχή του punk και ο ήχος των Japan ήταν πολύ παρωχημένος για τότε. Παρ' όλα αυτά, το group έκανε επιτυχία (κυρίως λόγω του ονόματός του) στην Ιαπωνία!
Το 'Ouiet Life' του 1979, σηματοδότησε μια στροφή στον ήχο του σχήματος σε πιό ηλεκτρονικές μορφές και ήταν πιό κοντά στο new wave που τότε άρχισε να ακούγεται στην πατρίδα τους. Κάποιοι, μάλιστα, βιάστηκαν να τους εντάξουν στο κίνημα των new romantics, κάτι που το group δεν ήθελε σε καμμία περίπτωση και το αρνήθηκε πεισματικά. Την ίδια χρονιά, συνεργάζονται με τον Giorgio Moroder για το single 'Life In Tokyo'.
Ακολούθησε η 'μεταγραφή' στη Virgin με δύο καταπληκτικά άλμπουμς ('Gentelemen Take Polaroids' το 1980 και το επηρεασμένο από την κινεζική κουλτούρα 'Tin Drum' το 1981) και την μεγάλη και συνάμα ανέλπιστη επιτυχία του single 'Ghosts' (UK No.5 hit single). Τότε, όμως, άρχισαν και τα προβλήματα ανάμεσα στα μέλη του group. Ο Rob Dean αποχώρησε πριν αρχίσουν οι ηχογραφήσεις για το 'Tin Drum' ενώ ο μπασίστας Mick Karn (εξαιρετικός στο fretless bass) ήρθε σε ρήξη με τον Sylvian για μια γυναίκα, τη φωτογράφο Yuka Fujii... Παράλληλα, το κάθε μέλος του συγκροτήματος, άρχισε να ασχολείται με άλλα projects κι έτσι, οι φήμες για τη διάλυση των Japan έγιναν πραγματικότητα, πριν ακόμη ανακοινωθούν οι τελευταίες live ημερομηνίες...
Στις τελευταίες τους εμφανίσεις παίζει μαζί τους ο Ιάπωνας Masami Tsuchiya (μέλος τότε των Ippu-Do), ενώ τα κονσέρτα ηχογραφήθηκαν και βιντεοσκοπήθηκαν για να κυκλοφορήσουν μερικούς μήνες αργότερα με τίτλο 'Oil On Canvas'. Ο David Sylvian συνέχισε solo κάνοντας μια καλλιτεχνικά επιτυχημένη καριέρα, ο Rob Dean σχημάτισε τους Illustrated Man, ο Steve Jansen έπαιξε σε δίσκους του Sylvian και σε διάφορα ακόμη projects αλλά και σαν session μουσικός, o Richard Barbieri παίζει στους Porcupine Tree από το '93 και ο Mick Karn κυκλοφόρησε solo albums αλλά και ένα δίσκο σαν Dali's Car μαζί με τον Peter Murphy των Bauhaus (δυστυχώς, ο Karn έφυγε από τη ζωή τον Ιανουάριο του 2011). Οι Japan, ενώθηκαν ξανά, χωρίς τον Dean, το 1991 και κυκλοφόρησαν ένα πολύ καλό άλμπουμ σαν Rain Tree Crow...
Japan's best moments:
1. 'Ghosts'
2. 'Night Porter'
3. 'Taking Islands In Africa'
4. 'Fall In Love With Me'
5. 'Life In Tokyo'
6. 'Methods Of Dance'
7. 'Quiet Life'
8. 'Visions Of China'
9. 'Swing'
10. 'Adolescent Sex'
Στις 22 Νοεμβρίου 1982 είχαν δώσει το τελευταίο, από μια σειρά έξι sold out κονσέρτων, στο πολύ γνωστό Hammersmith Odeon του Λονδίνου. Ήταν η τελευταία φορά που οι Japan εμφανίστηκαν ζωντανά στο βρετανικό κοινό. Ακολούθησαν μερικές live εμφανίσεις ακόμη και το Δεκέμβρη εκείνης της χρονιάς πραγματοποίησαν και την τελευταία τους συναυλία στην Nagoya (Ιαπωνία). Κατόπιν, το συγκρότημα διέλυσε (στο απώγειο της δημοτικότητάς του) και τα μέλη του ακολούθησαν το δικό τους δρόμο...
Δημιουργήθηκαν στο Λονδίνο το 1974 από τα αδέλφια David Sylvian και Steve Jansen (Batt το κανονικό τους όνομα) μαζί με τον Richard Barbieri και τον Mick Karn. Αργότερα προστέθηκε στο σχήμα και ο κιθαρίστας Rob Dean. Σε ένα διαγωνισμό συγκροτημάτων κέρδισαν δισκογραφικό συμβόλαιο με τη γερμανική εταιρία δίσκων Hansa και ξεκίνησαν τις πρώτες τους ηχογραφήσεις επηρεασμένοι από την glam rock σκηνή (T-Rex) και ονόματα όπως David Bowie, Roxy Music, New York Dolls. Τα πρώτα τους άλμπουμ, όμως, κυκλοφόρησαν το 1978 και θεωρήθηκαν εκτός τόπου και χρόνου από τους βρετανούς μουσικοκριτικούς, μια που, ήταν η εποχή του punk και ο ήχος των Japan ήταν πολύ παρωχημένος για τότε. Παρ' όλα αυτά, το group έκανε επιτυχία (κυρίως λόγω του ονόματός του) στην Ιαπωνία!
Το 'Ouiet Life' του 1979, σηματοδότησε μια στροφή στον ήχο του σχήματος σε πιό ηλεκτρονικές μορφές και ήταν πιό κοντά στο new wave που τότε άρχισε να ακούγεται στην πατρίδα τους. Κάποιοι, μάλιστα, βιάστηκαν να τους εντάξουν στο κίνημα των new romantics, κάτι που το group δεν ήθελε σε καμμία περίπτωση και το αρνήθηκε πεισματικά. Την ίδια χρονιά, συνεργάζονται με τον Giorgio Moroder για το single 'Life In Tokyo'.
Ακολούθησε η 'μεταγραφή' στη Virgin με δύο καταπληκτικά άλμπουμς ('Gentelemen Take Polaroids' το 1980 και το επηρεασμένο από την κινεζική κουλτούρα 'Tin Drum' το 1981) και την μεγάλη και συνάμα ανέλπιστη επιτυχία του single 'Ghosts' (UK No.5 hit single). Τότε, όμως, άρχισαν και τα προβλήματα ανάμεσα στα μέλη του group. Ο Rob Dean αποχώρησε πριν αρχίσουν οι ηχογραφήσεις για το 'Tin Drum' ενώ ο μπασίστας Mick Karn (εξαιρετικός στο fretless bass) ήρθε σε ρήξη με τον Sylvian για μια γυναίκα, τη φωτογράφο Yuka Fujii... Παράλληλα, το κάθε μέλος του συγκροτήματος, άρχισε να ασχολείται με άλλα projects κι έτσι, οι φήμες για τη διάλυση των Japan έγιναν πραγματικότητα, πριν ακόμη ανακοινωθούν οι τελευταίες live ημερομηνίες...
Στις τελευταίες τους εμφανίσεις παίζει μαζί τους ο Ιάπωνας Masami Tsuchiya (μέλος τότε των Ippu-Do), ενώ τα κονσέρτα ηχογραφήθηκαν και βιντεοσκοπήθηκαν για να κυκλοφορήσουν μερικούς μήνες αργότερα με τίτλο 'Oil On Canvas'. Ο David Sylvian συνέχισε solo κάνοντας μια καλλιτεχνικά επιτυχημένη καριέρα, ο Rob Dean σχημάτισε τους Illustrated Man, ο Steve Jansen έπαιξε σε δίσκους του Sylvian και σε διάφορα ακόμη projects αλλά και σαν session μουσικός, o Richard Barbieri παίζει στους Porcupine Tree από το '93 και ο Mick Karn κυκλοφόρησε solo albums αλλά και ένα δίσκο σαν Dali's Car μαζί με τον Peter Murphy των Bauhaus (δυστυχώς, ο Karn έφυγε από τη ζωή τον Ιανουάριο του 2011). Οι Japan, ενώθηκαν ξανά, χωρίς τον Dean, το 1991 και κυκλοφόρησαν ένα πολύ καλό άλμπουμ σαν Rain Tree Crow...
Japan's best moments:
1. 'Ghosts'
2. 'Night Porter'
3. 'Taking Islands In Africa'
4. 'Fall In Love With Me'
5. 'Life In Tokyo'
6. 'Methods Of Dance'
7. 'Quiet Life'
8. 'Visions Of China'
9. 'Swing'
10. 'Adolescent Sex'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου